Dancing Fish and Ammonites: A Memoir

نویسنده محبوب و پرفروش نگاهی صمیمی به زندگی با خواندن و نوشتن دارد

خاطره ای که با آن زندگی می کنیم. . . نسخه پروانه خورده گذشته خودمان است که هر یک از ما به آن وابسته است. این شناسنامه ماست. اینگونه است که می‌دانیم کی هستیم و کجا بوده‌ایم.»

حافظه و تاریخ زمینه پنه‌لوپه لایولی در داستان‌های داستانی در طول حرفه‌ای است که پنج دهه را در برگرفته است. اما او به ندرت به خوانندگان نگاهی اجمالی به تأثیرات و سال‌های شکل‌گیری خود داده است.

رقص ماهی و آمونیت‌ها قوس زندگی لایولی را نشان می‌دهد که از اوایل کودکی او در قاهره تا مدرسه شبانه‌روزی را در بر می‌گیرد. در انگلستان به تغییرات اجتماعی گسترده در قرن بیستم بریتانیا. او در مورد عشق اولیه خود به باستان شناسی، تکه های باستانی که سفر او را همراهی کرده است، منعکس می کند. او همچنین در مورد پیری و اینکه زندگی از جایی که اکنون ایستاده است چگونه به نظر می رسد می نویسد.

The beloved and bestselling author takes an intimate look back at a life of reading and writing

“The memory that we live with . . . is the moth-eaten version of our own past that each of us carries around, depends on. It is our ID; this is how we know who we are and where we have been.”

Memory and history have been Penelope Lively’s terrain in fiction over a career that has spanned five decades. But she has only rarely given readers a glimpse into her influences and formative years.

Dancing Fish and Ammonites traces the arc of Lively’s life, stretching from her early childhood in Cairo to boarding school in England to the sweeping social changes of Britain’s twentieth century. She reflects on her early love of archeology, the fragments of the ancients that have accompanied her journey—including a sherd of Egyptian ceramic depicting dancing fish and ammonites found years ago on a Dorset beach. She also writes insightfully about aging and what life looks like from where she now stands.