Convergence in the Formation of Indo‑European Subgroups: Phylogeny and Chronology

دسته بندی: تاریخ
ویرایش:  
نویسندگان: Garrett A.  
سری:  
 
ناشر:  
سال نشر:  
تعداد صفحات: 14 
زبان: English 
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 386 کیلوبایت 

قیمت کتاب (تومان) : 50,000

در: روش های فیلوژنتیک و ماقبل تاریخ زبان ها / ویرایش. پیتر فورستر و کالین رنفرو — Cambridge: McDonald Institute for Archaeological Research, 2006. — pp. 139-151. \"در این فصل به دو مشکل مرتبط با یکدیگر می پردازم. اولی مشکل است. فیلوژنی هندواروپایی (IE): چگونه فرزندآوری اولیه خانواده زبانهای IE به بهترین شکل مدلسازی می شود و اگر مدلهای ما شبیه درخت هستند درختان چگونه باید باشند؟ من پیشنهاد می کنم که مدلهای مرسوم فیلوژنی IE اشتباه هستند. پیش‌فرض اصلی این است که IE دارای مجموعه‌ای از ده یا بیشتر زیرگروه آشنا - آناتولی، هندوایرانی، یونانی و غیره - است که ممکن است به نوبه خود به زیرگروه‌های درجه بالاتری مانند «ایتالو-سلتیک» یا غیرآناتولی سازماندهی شوند. گروه فرعی که من آن را هسته‌ای IE (NIE) می‌نامم.
این دومی اکنون به طور گسترده پذیرفته شده است، اما بیشتر پیشنهادات زیرگروه‌بندی درجه بالاتر بحث‌برانگیز هستند، زیرا نوآوری‌های مشترکی که گفته می‌شود آن‌ها را توجیه می‌کنند، بسیار قوی‌تر از آنهایی هستند که افراد با سابقه را تعریف می‌کنند. به طور خلاصه، تفاوت اساسی در مشخصات زبانی بین f وجود دارد زیرگروه های IE آشنا و زیرگروه های مرتبه بالاتر پیشنهادی. به نظر نمی رسد هیچ مدلی که تنها مکانیسم آن شاخه بندی ساده باشد، برای درک این تفاوت اساسی مناسب باشد...
من یک مدل جایگزین پیشنهاد می کنم: شاخه های آشنا به دلیل تمایز زیر گروه های مرتبه بالاتر قبلی - از Italo به وجود نیامده اند. - سلتی به ایتالیک و سلتیک و غیره - اما با همگرایی بین گویش‌های همسایه در یک پیوستار...
اگر این مدل درست باشد، پیامدهایی برای مشکل زمان‌شناسی IE نیز دارد: چه زمانی (و کجا) آیا Proto-IE صحبت می شد و چه فرآیندهایی منجر به گسترش آن در سراسر قلمرو وسیع اوراسیا تا 1000 JK شد؟ من در بخش 3 پیشنهاد خواهم کرد که یک مدل همگرایی فیلوژنی IE به پرونده شواهد علیه گاهشماری اولیه پیشنهاد شده توسط رنفرو (1987) و به نفع دیدگاه سنتی اضافه می کند.

In: Phylogenetic methods and the prehistory of languages / ed. Peter Forster and Colin Renfrew. — Cambridge: McDonald Institute for Archaeological Research, 2006. — pp. 139-151. "In this chapter I address two interrelated problems. The first is the problem of Indo‑European (IE) phylogeny: How is the early filiation of the IE language family best modelled, and if our models are tree‑like what should the trees look like? I will suggest that conventional models of IE phylogeny are wrong. Their basic presupposition is that IE has a set of ten or more familiar subgroups — Anatolian, Indo‑Iranian, Greek, etc. — which can in turn perhaps be organized into higher‑order subgroups such as ‘Italo‑Celtic’ or the non‑Anatolian subgroup I will call Nuclear IE (NIE).
The latter is now widely accepted, but most higher‑order subgrouping proposals are controversial, because the shared innovations said to justify them are far less robust than those defining the well‑established subgroups. There is, in short, an essential difference in linguistic profile between the familiar IE subgroups and proposed higher‑order subgroups. No model whose sole mechanism of filiation is simple branching seems well suited to capture this basic difference...
I will suggest an alternative model: the familiar branches arose not by the differentiation of earlier higher‑order subgroups — from ‘Italo‑Celtic’ to Italic and Celtic, and so on — but by convergence among neighbouring dialects in a continuum...
If this model is right, it also has ramifications for the problem of IE chronology: When (and where) was Proto‑IE spoken, and what processes led to its spread across a wide Eurasian territory by 1000 JK? I will suggest in section 3 that a convergence model of IE phylogeny adds to the dossier of evidence against the early chronology proposed by Renfrew (1987), and in favour of the traditional view."