Contribución a la lingüística misionera americana: la obra gramatical de Diego González Holguín

دسته بندی: خارجی
ویرایش:  
نویسندگان: Segovia Gordillo A.  
سری:  
 
ناشر:  
سال نشر:  
تعداد صفحات: 728 
زبان: Indigenous 
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 5 مگابایت 

قیمت کتاب (تومان) : 50,000

Valladolid: University of Valladolid, Faculty of Philosophy and Letters, 2012. — XXII + 708 pp. ارائه شده توسط Ana Segovia Gordillo برای درخواست مدرک دکترا از دانشگاه وایادولید .
کارگردان: Esther Hernández Hernández این پایان نامه دکترا کمکی به مطالعه کار دستوری یسوعی دیگو گونزالس هولگوین (حدود 1552-1618) است. ). در آن، به منظور دستیابی به یک درک جهانی از تولد زبان‌شناسی مبلغین در منطقه پرو، تولید زبانی نویسنده‌مان را زمینه‌سازی می‌کنیم و
طرح زندگی‌نامه او را دنبال می‌کنیم. ثانیاً، ما کشف می‌کنیم که گونزالس هولگوین تا چه حد از دستور زبان سنت، چه اسپانیایی و چه آمریکایی، هنگام نوشتن دستور زبان کچوای خود استفاده کرده است و کمک‌هایی را که او با رساله دستوری خود در مورد سنت تبلیغی حوزه کیچوا و آیمارا انجام داده است، آشکار می‌کنیم. . برای این منظور، به تحلیل تقابلی گرامر و هنر جدید زبان عمومی کل پرو، به نام زبان کیچوا یا زبان اینکا (1607) و دیگر متون دستوری معاصر پرداخته‌ایم و به شیوه‌ای که نویسندگان ساختار متون، محتوا، برخوردی که به اصطلاح «بخش‌های گفتار» دریافت می‌کنند و آموزه‌های نحوی، عروضی و املایی را می‌سازند.

Valladolid: Universidad de Valladolid, Facultad de filosofía y letras, 2012. — XXII + 708 pp. Presentada por Ana Segovia Gordillo para optar al grado de doctor por la Universidad de Valladolid.
Dirigida por: Esther Hernández Hernández Esta tesis doctoral es una aportación al estudio de la labor gramatical del jesuita Diego González Holguín (c. 1552‐1618). En ella, para lograr una comprensión global del nacimiento de la Lingüística Misionera en el área peruana, contextualizamos la producción lingüística de nuestro autor y
trazamos su bosquejo biográfico. En segundo lugar, descubrimos hasta qué punto González Holguín se valió de las gramáticas de la tradición, tanto
hispánica como amerindia, a la hora de componer su gramática quechua y sacamos a la luz las aportaciones que con su tratado gramatical realizó sobre la tradición misionera del ámbito quechua y aimara. Para ello, hemos procedido al análisis contrastivo de la Gramática y arte nueva de la lengua general de todo el Perú, llamada lengua qquichua, o lengua del Inca (1607) y otros textos gramaticales coetáneos, prestando atención al modo en que los autores estructuran los contenidos, al tratamiento que reciben las llamadas «partes de la oración» y a la doctrina sintáctica, prosódica y ortográfica.