Computer Architectures for Spatially Distributed Data

اینها نتایج یک مؤسسه مطالعات پیشرفته ناتو (ASI) است که در Cetraro، ایتالیا در 6-17 ژوئن 1983 برگزار شد. عنوان ASI عبارت بود از Computer Arehiteetures for SpatiaZZy Vistributed Vata، و حدود 60 شرکت کننده از اروپا را گرد هم آورد. و آمریکا در اینجا 21 سخنرانی ارائه شده است. این مقالات طیف گسترده‌ای از موضوعات مرتبط با معماری کامپیوتر را پوشش می‌دهند که به‌ویژه به سمت پردازش سریع داده‌های مکانی متمرکز شده‌اند و مروری عالی از آخرین هنر این موضوع است. اکنون بیش از 20 سال است که محققان در تشخیص الگو، پردازش تصویر، هواشناسی، سنجش از دور و مهندسی کامپیوتر به دنبال اشکال جدیدی از معماری کامپیوتر برای سرعت بخشیدن به پردازش داده ها از فرآیندهای دو و سه بعدی هستند. می توان گفت که این کار با مقاله برجسته استیو آنگر در سال 1958 آغاز شد و با توسعه کامپیوترهای ILIAC III و IV در دانشگاه ایلینویز در طول دهه 1960، یک فشار قوی رو به جلو دریافت کرد. یکی از موانع آشکاری که طراحان کامپیوتر در آن روزها با آن روبرو بودند، محدودیت سخت افزارهای پیشرفته بود، زمانی که تنها وسایل سوئیچینگ موجود برای آنها ترانزیستورهای گسسته بود. از آنجایی که نتیجه پردازش موازی عموماً غیرممکن است و پیشرفت نسبتا کمی حاصل شد.

These are the proceedings of a NATO Advanced Study Institute (ASI) held in Cetraro, Italy during 6-17 June 1983. The title of the ASI was Computer Arehiteetures for SpatiaZZy vistributed Vata, and it brouqht together some 60 participants from Europe and America. Presented ~ere are 21 of the lectures that were delivered. The articles cover a wide spectrum of topics related to computer architecture s specially oriented toward the fast processing of spatial data, and represent an excellent review of the state-of-the-art of this topic. For more than 20 years now researchers in pattern recognition, image processing, meteorology, remote sensing, and computer engineering have been looking toward new forms of computer architectures to speed the processing of data from two- and three-dimensional processes. The work can be said to have commenced with the landmark article by Steve Unger in 1958, and it received a strong forward push with the development of the ILIAC III and IV computers at the University of Illinois during the 1960's. One clear obstacle faced by the computer designers in those days was the limitation of the state-of-the-art of hardware, when the only switching devices available to them were discrete transistors. As aresult parallel processing was generally considered to be imprae­ tieal, and relatively little progress was made.