Citizenship between Empire and Nation: Remaking France and French Africa, 1945-1960

در حالی که مردم فرانسه در مورد تنوع کنونی و گذشته استعماری آن بحث می کنند، تعداد کمی به یاد دارند که بین سال های 1946 و 1960 ساکنان مستعمرات فرانسه از حقوق شهروندان فرانسوی برخوردار بودند. علاوه بر این، آنها مجبور نبودند با قانون مدنی فرانسه که ازدواج و ارث را تنظیم می کند، مطابقت داشته باشند. اصولاً می توان شهروند بود و همچنین متفاوت. شهروندی بین امپراتوری و ملت تغییرات مهمی را در مفاهیم شهروندی، حاکمیت، ملت، دولت، و امپراتوری در زمان عدم اطمینان شدید درباره آینده جهانی که قبلاً به امپراتوری‌های استعماری تقسیم شده بود، بررسی می‌کند. /p>

فردریک کوپر توضیح می‌دهد که چگونه رهبران سیاسی آفریقا در پایان جنگ جهانی دوم تلاش کردند تا تمایز ریشه‌دار بین "سوژه" و "شهروند" استعماری را از بین ببرند. سپس از موقعیت جدید خود برای ادعای اجتماعی استفاده کردند. برابری اقتصادی و سیاسی با دیگر شهروندان فرانسوی، در برابر مقاومت مدافعان نظم استعماری. آفریقایی ها تلاش خود برای برابری را با تمایل به بیان شخصیت سیاسی آفریقایی متعادل کردند. آنها امیدوار بودند تا حدی از خودمختاری را با مشارکت در یک گروه بزرگتر فرانسوی-آفریقایی ترکیب کنند. رهبران فرانسه که تلاش می‌کردند به یک سیاست بزرگ فرانسه پایبند باشند، بحث کردند که چقدر می‌توانند خودمختاری و برابری را بپذیرند. هر دو طرف به نسخه های فدرالیسم به عنوان جایگزینی برای امپراتوری و دولت-ملت نگاه کردند. دولت فرانسه مجبور بود با هزینه‌های بالای امپراتوری شهروندان مقابله کند، در حالی که آفریقایی‌ها نمی‌توانستند با رهبران فرانسوی یا بین خودشان در مورد چگونگی متعادل کردن الزامات متناقض خود به توافق برسند. کوپر نشان می‌دهد که چگونه فرانسه و مستعمرات سابقش بیشتر از آنچه که هرکدام به دنبال آن بودند، از مفاهیم \"ملی\" دولت حمایت کردند.

As the French public debates its present diversity and its colonial past, few remember that between 1946 and 1960 the inhabitants of French colonies possessed the rights of French citizens. Moreover, they did not have to conform to the French civil code that regulated marriage and inheritance. One could, in principle, be a citizen and different too. Citizenship between Empire and Nation examines momentous changes in notions of citizenship, sovereignty, nation, state, and empire in a time of acute uncertainty about the future of a world that had earlier been divided into colonial empires.

Frederick Cooper explains how African political leaders at the end of World War II strove to abolish the entrenched distinction between colonial "subject" and "citizen." They then used their new status to claim social, economic, and political equality with other French citizens, in the face of resistance from defenders of a colonial order. Africans balanced their quest for equality with a desire to express an African political personality. They hoped to combine a degree of autonomy with participation in a larger, Franco-African ensemble. French leaders, trying to hold on to a large French polity, debated how much autonomy and how much equality they could concede. Both sides looked to versions of federalism as alternatives to empire and the nation-state. The French government had to confront the high costs of an empire of citizens, while Africans could not agree with French leaders or among themselves on how to balance their contradictory imperatives. Cooper shows how both France and its former colonies backed into more "national" conceptions of the state than either had sought.