Chromosomes: in Mitosis and Interphase

پیشرفت در میکرومورفولوژی و بیوشیمی در دهه های گذشته منجر به درک نسبتاً گسترده ای از عملکرد ژن ها شده است. همچنین در مورد سازمان مورفولوژیکی آنها در داخل سلول، به ویژه تکثیر و جداسازی آنها در ارتباط با فرآیند تقسیم سلولی، اطلاعات زیادی وجود دارد. مطالعات میکروسکوپی نوری فشرده دوران سیتولوژی قبلی در مورد تقسیم سلولی و کروموزوم ها، که اساس این درک را پایه گذاری کرد، توسط واسرمن (1929) در مشارکت استادانه اش "Wachstum und Vermehrung der lebendigen Masse" در این کتابچه به طور بسیار جامع پوشش داده شده است. همچنین بررسی‌های اخیر بسیاری در مورد کروموزوم‌ها و تیک‌های سیتوژنی وجود دارد (مانند SWANSON، 1960؛ MAZIA، 1961؛ TURPIN and LEJEUNE، 1965؛ WmTEHousE، 1969؛ HAMERTON، 1971؛ FORD، 197). با این حال، اگرچه برخی از آنها یافته‌های جدیدتر در انسان را پوشش می‌دهند، آنها یا مجبور بوده‌اند برای اطلاعات پایه دقیق‌تر به گونه‌های مطلوب‌تر تکیه کنند یا مشکلات سیتوژنتیکی را از نقطه‌نظر عملی‌تر و بالینی‌تر مدیریت کنند. علاوه بر این، از آنجایی که در چند سال اخیر به دلیل تکنیک‌های سیتولوژیکی جدید، سیل اطلاعات جدید در مورد کروموزوم‌ها به همراه داشته است، بررسی جدید در مورد کروموزوم‌های انسانی در چارچوب این کتاب راهنما موجه به نظر می‌رسد. این بررسی به کروموزوم‌های سوماتیک انسان محدود می‌شود. ه. میوز را حذف می‌کند و تنها در صورتی اطلاعاتی را در مورد گونه‌های دیگر ارائه می‌کند که برای وضوح بیشتر لازم به نظر برسد.

The progress in Micromorphology and Biochemistry of the last decades has led to a rather far reaching understanding of the function of the genes. Much is also known about their morphological organization within the cell, particularly their reduplication and segregation in connection with the process of cell division. The intensive light microscopic studies of the earlier cytological era on cell division and chromosomes, which laid the basis for this understanding are very comprehensively covered by WASSERMANN (1929) in his masterly contribution "Wachstum und Vermehrung der lebendigen Masse" in this handbook. There exist also many more recent reviews on chromosomes and on cytogene­ tics (e. g. SWANSON, 1960; MAZIA, 1961; TURPIN and LEJEUNE, 1965; WmTEHousE, 1969; HAMERTON, 1971; FORD, 1973). However, although some of them cover the more recent findings in man, they have either had to rely on more favorable species for detailed basic information or handled cytogenetic problems from a more practical and clinical point of view. Since moreover, the last few years have brought a flood of new information on chromosomes due to new cytological techniques, a new review on human chromosomes would seem justified within the frame of this handbook. This review will be restricted to human somatic chromosomes, i. e. it wi11leave out meiosis, and will provide information on other species only if this seems necessary for increased clarity.