مشخصات کتاب

Casagrande e seus demônios

ویرایش:  
نویسندگان: Casagrande. Walter, Ribeiro. Gilvan  
سری:  
ISBN (شابک) : 9788525053992 
ناشر:  
سال نشر: 2013 
تعداد صفحات: 0 
زبان: Portuguese 
فرمت فایل : AZW3 (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 5 مگابایت 

در صورت تبدیل فایل کتاب Casagrande e seus demônios به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.

توجه داشته باشید کتاب کازاگراند و شیاطینش نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.

توضیحاتی در مورد کتاب کازاگراند و شیاطینش

«شیاطین آزاد شده» صرفاً شکل گفتاری نیست. آنها دقیقاً در عنوان فصل اول کتاب کازاگراند و شیاطین او ظاهر می شوند و با ارواحی سروکار دارند که زندگی فردی را در عدم تعادل فیزیکی و عاطفی تحت تأثیر قرار می دهند. «شیاطین» به خوبی تحولات زندگی والتر کازاگراند جونیور را نشان می‌دهند که از یک بت ورزشی به یک معتاد به کوکائین و هروئین تبدیل شد. کاسائو، بازیکن سابق کورینتیانس، مورد علاقه هواداران، عضو دموکراسی کورینتی به همراه سوکراتس، و مفسر تلویزیون گلوبو، تمام افول و بهبودی خود را بدون حاشیه در اختیار روزنامه نگار گیلوان ریبیرو، نویسنده همکار کتاب قرار می دهد. این نشریه با مصور غنی، با دفترچه ای پر از عکس، مقدمه ای از آنتونیو پراتا، که خود را تحسین کننده کازاگرانده می داند، و مقدمه ای از مارسلو روبنس پایوا، دوست مادام العمر، که این فرضیه را تأیید می کند که چیزهای خوب بسیار، و بسیاری از موارد بد دیگر که در زندگی بازیکن سابق رخنه کرده اند، فیلمنامه خوبی برای یک کتاب خواهند بود. کاسائو به جهنمی که در زمان معتاد شدن به مواد مخدر و بستری شدن در بیمارستان از سر گذرانده اشاره می‌کند، زیرا برای او انتقال تجربه، شریک شدن درد اعتیاد و هشدار در مورد خطرات اعتیاد دیوانه‌کننده، ضروری است. تعصب، انحراف یا دروغ. حقیقت به سلامت عقل کمک می کند.» در این نشریه، کاساگرانده افشاگری های بی سابقه ای انجام می دهد، مثلاً دوپینگی که هنگام بازی در اروپا متحمل شده است. اما در اروپا بود که در چهار موقعیت، کازاگرانده مجبور شد برای باشگاهی که در آن بازی می کرد دوپینگ کند. به عضله پرویتین تزریق کرد. این واقعا عملکرد را بهبود بخشید، بازیکن هیچ توپی را رها نکرد. خستگی؟ فراموشش کن... اگر مجبور بودم می توانستم سه بازی پشت سر هم انجام دهم. با این حال، این بازیکن به شدت مخالف دوپینگ بود و از ادامه مصرف دارو خودداری کرد. هشت سال در اروپا بود تا اینکه برای کار به برزیل بازگشت. اما کازاگرانده و شیاطین او، مانند دوران حرفه ای خود بازیکن، فراتر از مواد مخدر هستند. او که از طرفداران راک است - به ویژه جین جاپلین و AC/DC - دوست راکرهای ملی است، مانند ریتا لی، که او \"گل ریتا لی\" را در دومین بازی کورینتیانس برای مسابقات قهرمانی پائولیستا در سال 1982، مقابل سائو به او تقدیم کرد. پائولو واشنگتن اولیوتو، روزنامه‌نگار در پشت جلد کتاب می‌گوید: «کازاگرانده بهترین بازیکن راک اند رول و مفسر تاریخ فوتبال برزیل بود». اولیوتو با بیان اینکه طرف راکر باعث شد بسیاری از جوانان با مهاجم کورینتیانس همذات پنداری کنند، می گوید که کازاگرانده «پیشرو شخصیتی است که از رونالدو فنومنو به شدت در اروپا شکل گرفت. این چیزی است که من آن را یک فوتوپبولیستا می نامم، تلاقی بین یک بازیکن فوتبال و یک بت پاپ. کازاگرانده زندگی روزمره خود را همیشه شاهد بود، نه تنها به این دلیل که او یک بت در باشگاه و تیم ملی برزیل بود، بلکه به دلیل فعالیت های سیاسی اش. در زمان دیکتاتوری نظامی، او موهای بلند و ژولیده داشت، شلوار جین فرسوده و تی شرت هایی با شعارهای سیاسی می پوشید. از آنجایی که کاسائو پسر بود، توجه خود را به دستورات دولت معطوف کرد، او مخالف دستگیری خودسرانه مخالفان رژیم بود، زمانی که حزب هنوز یک حزب جدید بود به PT پیوست - و او یک لولیست متقاعد بود تا اینکه امروز. پس طبیعتاً او بخشی از دموکراسی کورنتی بود - اصطلاحی که اولیوتو تعمید داد - به رهبری بازیکنان سوکراتس، ولادیمیر، زنون. علاوه بر خودمدیریتی که در باشگاه اجرا می‌شود، که در آن بازیکنان، کادر مربیگری و هیئت‌مدیره قدرت رای‌گیری داشتند، ورزشکاران تی‌شرت‌هایی می‌پوشیدند که روی آن‌ها جذابیت‌های سیاسی را نشان می‌دادند، مانند Diretas-ja. این کتاب همچنین دارای یک فصل کامل است که به علاقه کازاگراند با سقراط اختصاص دارد. از قضا، هر دو خود را درگیر اعتیاد یافتند - کازاگراند با مواد مخدر، سقراط با الکل. و به خاطر او، ماگرائو، همانطور که کاسا دوستش را صدا می‌کرد، چندین لغزش انجام داد، مانند اینکه با دو ساعت تاخیر به عروسی رسید که در آن بهترین مرد بود. من با بسیاری از کارهایی که سقراط انجام داد یا حتی نتوانست انجامش دهد موافق نیستم. من فکر می کنم او فاقد انعطاف پذیری برای لذت کامل از نبوغ خود بود. او می توانست به شیوه ای بسیار موثرتر در کشور نفوذ داشته باشد.» این بازیکن تحلیل می کند. این گسست زمانی اتفاق افتاد که سوکرات به این موضوع اشاره کرد که کازاگراند با پذیرش کار در TV Globo «خود را به سیستم فروخته است». دوستان بزرگ بدون اینکه حرفی بزنند دور شدند. آنها تنها زمانی روی پاهای خود ایستادند که ماگرائو به دلیل خونریزی گوارشی در بیمارستان بستری شد - که بلافاصله منجر به مرگ او شد. \"خوب است که در پایان زندگی او به او نزدیکتر شدیم. در غیر این صورت، درد غیر قابل تحمل خواهد بود.» در کتاب شهادت می دهد. او در Diário de S.Paulo متنی را منتشر کرد که در آن از این دوستی بسیار مهم گفت. آخرین حرفش: «یک اتحاد نزدیک داشتیم... حلقه ام را دور می اندازم. با یک حلقه نیمه کاره چه کار کنید؟ گیلوان ریبیرو، که دوست قدیمی کازاگرانده است، می گوید که انقلاب در زندگی این بازیکن ستاره \"داستانی بی پایان است\". و اینکه بازیکن سابق \"دفوهای ناک اوت هیجان انگیز مواد مخدر را درو می کند\"، اما باید همیشه هوشیار باشد تا دچار عود نشود. در فصل آخر، «Casão por خودش»، بت گروه دوستان خود را از دوران نوجوانی به یاد می‌آورد، تورما دو وننو، با احساسات درباره قهرمانی در جام جهانی کورینتیانس ژاپن و در مورد نقش خود به عنوان یک هوادار در طول پخش تلویزیونی صحبت می‌کند. ، از شکست های عشقی خود می گوید - \"پایان یک رابطه نوعی مرگ است که در آن زندگی مشترک از بین می رود\" - از زندگی روزمره خود در آپارتمانی که برای اولین بار تنها زندگی می کند صحبت می کند و می گوید که نه فرد باید در \"خط وسط\" بماند، همه باید به طور کامل زندگی کنند. همانطور که او انجام می دهد.

توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی

“Demônios à solta” não são mera figura de linguagem. Eles aparecem logo no título do primeiro capítulo do livro Casagrande e seus demônios, tratando daqueles fantasmas que rondam a vida de uma pessoa em desequilíbrio físico e emocional. Os “demônios” ilustram bem a reviravolta na vida de Walter Casagrande Júnior, que foi de ídolo do esporte a viciado em cocaína e heroína. Casão, ex-jogador do Corinthians, querido da torcida, integrante da Democracia Corintiana junto com Sócrates, e comentarista da TV Globo, expõe sem firulas ao jornalista Gilvan Ribeiro, coautor do livro, todo o seu declínio e restabelecimento. Ricamente ilustrado, com um caderno recheado de fotos, a publicação tem apresentação de Antônio Prata, que se declara um admirador de Casagrande, e prefácio de Marcelo Rubens Paiva, amigo de sempre, que endossa a hipótese de que tantas coisas boas, e outras tantas ruins, que permearam a vida do ex-jogador dariam um bom roteiro para um livro. “Casão faz questão de contar o inferno que viveu quando era viciado em drogas e sua internação, pois para ele é fundamental passar adiante a experiência, dividir as dores da dependência e alertar para os perigos de um vício frenético, sem preconceitos, desvios ou mentiras. A verdade ajuda a sanidade”. Na publicação, Casagrande faz revelações inéditas como, por exemplo, o doping que sofreu quando jogava na Europa. Mas foi na Europa que, em quatro situações, Casagrande foi obrigado a se dopar pelo clube em que jogava. Tomou uma injeção de Pervitin no músculo. “Isso realmente melhorava o desempenho, o jogador não desistia em nenhuma bola. Cansaço? Esquece... se fosse preciso, dava para jogar três partidas seguidas”, conta. No entanto, o jogador era radicalmente contra o doping e se negou a continuar fazendo uso da droga. Foram oito anos na Europa, até ele voltar a atuar no Brasil. Mas Casagrande e seus demônios, como a carreira do próprio jogador, vai bem além das drogas. Fã de rock – especialmente de Janes Joplin e AC/DC –, é amigo de roqueiros nacionais, como Rita Lee, a quem dedicou o “Gol Rita Lee”, no segundo jogo do Corinthians pelo Campeonato Paulista de 1982, contra o São Paulo. \"O Casagrande foi o jogador e é o comentarista mais rock ‘n’ roll da história do futebol brasileiro\", diz o publicitário Washington Olivetto na quarta capa do livro. Ao comentar que o lado roqueiro fez com que muitos jovens se identificassem com o atacante corintiano, Olivetto diz que Casagrande “é o precursor de um personagem que começou a se materializar fortemente na Europa a partir do Ronaldo Fenômeno. É o que eu chamo de futpopbolista, cruzamento de jogador de bola com ídolo do pop”. Casagrande via seu cotidiano sempre em evidência, não só por ser um ídolo no clube e na seleção brasileira, e por sua atuação política. Na época da ditadura militar, mantinha longos cabelos despenteados, usava jeans puídos e camisetas com slogans políticos. Desde menino, Casão fixava sua atenção nos rumos dados pelo governo, era contra a prisão arbitrária de oposicionistas ao regime, filiou-se ao PT quando o partido ainda era uma legenda nova – e é lulista convicto até hoje. Foi, então, com naturalidade que fez parte da Democracia Corintiana – termo batizado por Olivetto –, encabeçada pelos jogadores Sócrates, Wladimir, Zenon. Para além da autogestão implantada no clube, em que jogadores, comissão técnica e diretoria tinham poder de voto, os esportistas usavam camisetas em que exibiam apelos políticos, como Diretas-já. O livro apresenta também um capítulo inteiro dedicado à afinidade que Casagrande tinha com Sócrates. Ironicamente, os dois se viram envolvidos com o vício – Casagrande com as drogas, Sócrates com o álcool. E por conta dele, o Magrão, como Casa chamava o amigo, cometeu diversos deslizes, a exemplo de chegar duas horas atrasado no casamento em que era padrinho. “Não concordo com muitas coisas que o Sócrates fez, ou até mesmo deixou de fazer. Acho que lhe faltava flexibilidade para usufruir a própria genialidade na plenitude. Ele poderia ter tido influência no país de modo muito mais efetivo”, analisa o jogador. A ruptura aconteceu quando Sócrates insinuou que Casagrande havia se “vendido ao sistema” ao aceitar o trabalho na TV Globo. Sem bate-boca, os grandes amigos se afastaram. Só voltaram às boas quando Magrão foi internado com hemorragia digestiva – que o levou à morte em seguida. “Ainda bem que nos reaproximamos no final da vida dele. Senão, a dor seria insuportável”, testemunha no livro. No Diário de S.Paulo publicou um texto em que contava sobre essa amizade tão importante. Suas últimas palavras: “Tínhamos uma estreita aliança... Vou jogar meu anel fora. Fazer o que com um anel pela metade?”. Gilvan Ribeiro, que é amigo antigo de Casagrande, diz que a revolução na vida do craque “é uma história sem fim”. E que o ex-jogador “colhe os louros do nocaute sensacional sobre as drogas”, mas que ele precisa estar sempre alerta para não voltar a ter uma recaída. No último capítulo, “Casão por ele mesmo”, o ídolo rememora sua turma de amigos de adolescência, a Turma do Veneno, fala com emoção sobre a conquista do mundial do Corinthians no Japão – e sobre seu papel de torcedor durante a transmissão pela TV –, conta sobre seus fracassos amorosos – “O término de um relacionamento é um tipo de morte, em que a vida em comum deixa de existir” –, discorre sobre seu dia a dia no apartamento em que mora sozinho pela primeira vez, e afirma que ninguém deve ficar no “meio-termo”, todo mundo tem de viver por completo. Como ele mesmo faz.

نظرات کاربران

کتاب های تصادفی

دانلود کتاب Sibawayhi

دانلود کتاب Major Theories of Personality Disorder

دانلود کتاب Applications of Laser-Plasma Interactions

دانلود کتاب I culti isiaci nell'Italia settentrionale

دانلود کتاب Российская провинция: опыт социологического осмысления: Монография