Cahokia and the Archaeology of Power

این مطالعه از مفاهیم نظری عاملیت، قدرت و ایدئولوژی برای بررسی توسعه پیچیدگی فرهنگی در جامعه می سی سی پی میانی کاهوکیا در آمریکای پایین از قرن یازدهم تا سیزدهم به صورت سلسله مراتبی استفاده می کند. امرسون با بررسی دقیق استقرار باستان‌شناسی موجود و شواهد نمادین نشان می‌دهد که بسیاری از مکان‌هایی که قبلاً به عنوان مزرعه شناسایی می‌شدند، در واقع مراکز گره‌ای با عملکردهای سیاسی، مذهبی و اقتصادی تخصصی بوده‌اند که در یک سازمان اداری متمرکز ادغام شده‌اند. این مراکز نماد «آثار قدرت» مانند مجسمه‌ها، ظروف آیینی و گیاهان مقدس را در یک آیین روستایی تثبیت کردند که مصادره کیهان را به عنوان بخشی از قدرت فزاینده حاکمان کاهوکی نشان می‌داد.

در طول دوران استدلال می‌شود که در اوج قدرت متمرکز کاهوکیان، نخبگان رعایای خود را متقاعد کرده بودند که هم بر جهان فیزیکی و هم بر دنیای معنوی حکومت می‌کنند. امرسون نتیجه می گیرد که پیچیدگی کاهوکیان از نظر درجه و شکل به طور قابل توجهی با سران جنگل های شرقی که قبلاً مطالعه شده بود متفاوت است و بحث جدیدی را در مورد نقش حمایت روستایی از مرکز تشریفاتی کاهوکیان باز می کند.

This study uses the theoretical concepts of agency, power, and ideology to explore the development of cultural complexity within the hierarchically organized Cahokia Middle Mississippian society of the American Bottom from the 11th to the 13th centuries. By scrutinizing the available archaeological settlement and symbolic evidence, Emerson demonstrates that many sites previously identified as farmsteads were actually nodal centers with specialized political, religious, and economic functions integrated into a centralized administrative organization. These centers consolidated the symbolism of such 'artifacts of power' as figurines, ritual vessels, and sacred plants into a rural cult that marked the expropriation of the cosmos as part of the increasing power of the Cahokian rulers.

During the height of Cahokian centralized power, it is argued, the elites had convinced their subjects that they ruled both the physical and the spiritual worlds. Emerson concludes that Cahokian complexity differs significantly in degree and form from previously studied Eastern Woodlands chiefdoms and opens new discussion about the role of rural support for the Cahokian ceremonial center.