Building Modern Turkey: State, Space, and Ideology in the Early Republic

ساختن ترکیه مدرن گزارشی انتقادی ارائه می دهد که چگونه محیط ساخته شده واسطه گذار ترکیه از یک امپراتوری کثرت گرا (چند قومیتی و چند مذهبی) به یک دولت-ملت مدرن و همگن پس از فروپاشی امپراتوری عثمانی در پایان جنگ جهانی اول. زینپ کزر استدلال می کند که برچیدن عمدی مناطق تحت محاصره قومی و مذهبی و شیوه های فضایی که در پی آن به وجود آمد، به همان اندازه که ایجاد حس وحدت ملی و تسهیل عملیات یک دولت-ملت مدرن بود، ضروری است. پایتخت جدید، آنکارا، و سایر سایت ها و خدماتی که شیوه جدیدی از زندگی مدرن را تجسم می بخشد. این کتاب با بررسی نیروهای خلاق و مخربی که در ساخت ترکیه مدرن بازی می کنند و با پرداختن به اصطکاک های طاقت فرسا در طول این دگرگونی عمیق و پیامدهای درازمدت آن، زمینه جدیدی را ایجاد می کند. کزر با در نظر گرفتن دگرگونی‌های فضایی در مقیاس‌های مختلف - از تجربه خود فردی در فضا گرفته تا مناقشات ژئوپلیتیکی بین‌المللی - ابعاد عینی و اجرایی تقویت یک ایدئولوژی سیاسی را روشن می‌کند، چیزی که حس عضویت و عضویت را در جمعیت القا می‌کند. وفاداری به ملت بالاتر از همه وفاداری های رقیب و تضمین کننده طول عمر آن است.

Building Modern Turkey offers a critical account of how the built environment mediated Turkey’s transition from a pluralistic (multiethnic and multireligious) empire into a modern, homogenized nation-state following the collapse of the Ottoman Empire at the end of World War I. Zeynep Kezer argues that the deliberate dismantling of ethnic and religious enclaves and the spatial practices that ensued were as integral to conjuring up a sense of national unity and facilitating the operations of a modern nation-state as were the creation of a new capital, Ankara, and other sites and services that embodied a new modern way of life. The book breaks new ground by examining both the creative and destructive forces at play in the making of modern Turkey and by addressing the overwhelming frictions during this profound transformation and their long-term consequences. By considering spatial transformations at different scales—from the experience of the individual self in space to that of international geopolitical disputes—Kezer also illuminates the concrete and performative dimensions of fortifying a political ideology, one that instills in the population a sense of membership in and allegiance to the nation above all competing loyalties and ensures its longevity.