Biocommunication of Fungi

قارچ ها ارگانیسم های بی تحرک و بسیار حساسی هستند که به طور فعال برای منابع محیطی در بالا و زیر زمین رقابت می کنند. آنها محیط اطراف خود را ارزیابی می کنند، تخمین می زنند که چقدر انرژی برای اهداف خاص نیاز دارند، و سپس نوع بهینه را درک می کنند. آنها اقداماتی را برای کنترل برخی منابع زیست محیطی انجام می دهند. آنها خود را درک می کنند و می توانند بین "خود" و "غیر خود" تمایز قائل شوند. آنها اطلاعات را پردازش و ارزیابی می کنند و سپس رفتار خود را بر اساس آن اصلاح می کنند. این شایستگی‌های بسیار متنوع به ما نشان می‌دهد که این امر به دلیل فرآیندهای ارتباطی با واسطه در سلول‌های قارچی (داخل ارگانیسمی)، بین گونه‌های قارچی مشابه، مرتبط و متفاوت (بین ارگانیسمی)، و بین قارچ‌ها و موجودات غیر قارچی (ترانس ارگانیسمی) امکان‌پذیر است. ). ارتباطات درون ارگانیسمی شامل برهمکنش‌های واسطه‌ای علامت در داخل سلول‌ها (داخل سلولی) و بین سلول‌ها (بین سلولی) است. این در هماهنگی رشد و توسعه، شکل و پویایی بسیار مهم است. چنین ارتباطی باید هم در سطح محلی و هم بین بخش‌های میسلیوم جدا شده از هم عمل کند. این به قارچ ها اجازه می دهد تا رفتارهای پاسخ مناسب را به شیوه ای متمایز با وضعیت رشد فعلی و تأثیرات فیزیولوژیکی خود هماهنگ کنند.

Fungi are sessile, highly sensitive organisms that actively compete for environmental resources both above and below the ground. They assess their surroundings, estimate how much energy they need for particular goals, and then realise the optimum variant. They take measures to control certain environmental resources. They perceive themselves and can distinguish between ‘self’ and ‘non-self’. They process and evaluate information and then modify their behaviour accordingly. These highly diverse competences show us that this is possible owing to sign(aling)-mediated communication processes within fungal cells (intraorganismic), between the same, related and different fungal species (interorganismic), and between fungi and non-fungal organisms (transorganismic). Intraorganismic communication involves sign-mediated interactions within cells (intracellular) and between cells (intercellular). This is crucial in coordinating growth and development, shape and dynamics. Such communication must function both on the local level and between widely separated mycelium parts. This allows fungi to coordinate appropriate response behaviors in a differentiated manner to their current developmental status and physiological influences.