Auditory System: Clinical and Special Topics

پس از بحث‌های داغ و اغلب تلخ، سرانجام نظر SIEBENMANN غالب شد، i. ه. نقشی در ضایعات حلزون به دلیل ارتعاشات کف که از طریق هدایت استخوانی منتقل می شود، نشان داده نشد. برای یک چیز، با توجه به میرایی که در هر یک از مفاصل متعدد در طول مسیر درگیر رخ می دهد، دیدن اینکه چگونه مقادیر قابل توجهی از انرژی می تواند به این طریق به گوش برسد دشوار بود. در برخی بررسی‌های شنوایی‌شناسی قدیمی‌تر انجام‌شده در صنعت (به عنوان مثال، TEMKIN، 1933)، گروه‌هایی از کارگران یافت شدند که نشانه‌هایی از ضایعات چرخشی آپیکال را نشان می‌دادند. ه. افت شنوایی با صدای کم برای هوا و استخوان. نمی توان انتظار داشت که چنین ضایعاتی ناشی از قرار گرفتن در معرض صداهای هوا باشد زیرا فرکانس پایین گوش میانی ضعیف می شود. اگرچه توضیح WITTMAACK، که اغلب در چنین گزارش‌هایی مورد استناد قرار می‌گرفت، دیگر قابل قبول به نظر نمی‌رسد، چنین ضایعات چرخشی آپیکالی می‌توانند توسط اجزای هدایت استخوانی نویز با شدت بالا به معنای BEKESY (1948) ایجاد شوند. - تا آنجا که من می دانم، هیچ مطالعه جدیدی در این زمینه مشکل انجام نشده است، و آزمایش ها و/یا بررسی های قدیمی در زمان هایی قبل از کنترل دقیق یا اندازه گیری پارامترهای سیگنال انجام شده است. یک بررسی دقیق و انتقادی از مطالعات قدیمی تر در مورد سهم بالقوه انرژی هدایت شده توسط استخوان در کاهش شنوایی صنعتی و آسیب شناسی زمینه ای آن را می توان در ورنر (1940) یافت که اتفاقاً از دیدگاه SIEBENMANN حمایت می کرد.

after heated and often bitter debates, SIEBENMANN'S opinion finally prevailed, i. e. , a contribution to cochlear lesions due to vibrations of the floor transmitted via bone conduction could not be demonstrated. For one thing, it was hard to see how appreciable amounts of energy could reach the ears in this manner, considering the attenuation that is bound to occur across each of the many joints along the pathway involved. In some older audiological surveys conducted in industry (e. g. , TEMKIN, 1933), groups of workmen were found who displayed signs of apical-turn lesions, i. e. , low-tone hearing losses for air and for bone. Such lesions could not be expected to results from exposure to air-borne sounds because of the low-frequency attenu­ ation of the middle ear. Although WITTMAACK'S explanation, which was frequently invoked in such reports, does no longer appear tenable, such apical-turn lesions could conceivably be caused by bone conduction components of high-intensity noise in the sense of BEKESY (1948). - As far as I am aware of, no newer studies have been conducted in this problem area, and the older experiments and/or surveys were done at times before signal parameters could be precisely controlled or measured. A detailed, critical review of the older studies on the potential contribution of bone-conducted energy to industrial hearing loss and its underlying pathology may be found in Werner (1940) who, incidently, favored SIEBENMANN'S point of VIew.