Auden's Apologies for Poetry

خرد رایج این است که وقتی آودن در ژانویه 1939 انگلستان را به مقصد نیویورک ترک کرد، قبلاً بهترین شعرهای خود را سروده بود. او (بیشتر منتقدان معتقدند) همه ایده آلیسم های دهه 1930 و همه دغدغه های جدی را پشت سر گذاشت تا به شاعری غیر جدی تبدیل شود، نویسنده ای با اشعار مبتکرانه، دلپذیر و فرعی. لوسی مک دیارمید استدلال می‌کند که چنین خوانندگانی که از شدت ساده آخرالزمان خراب شده‌اند، بزرگ‌ترین اثر اودن را تحریف و قضاوت نادرست می‌کنند. او نشان می دهد که وقتی آودن از تعهد انتقاد و اصلاح جامعه کشور مادری خود رها شد، انرژی تخیلی خود را وقف تفسیر هنر کرد. و درباره هنر او هرگز راضی نبود: اودن با شور و اشتیاق بیشتر از آنچه که برای تضعیف جامعه «بورژوایی» استفاده کرده بود، ادبیات را تضعیف کرد. هر شعر اصلی و هر مقاله تبدیل به یک پس‌رفت، بیانی از سبکسری، بطالت و گناه‌کاری هنر می‌شد. بنابراین، عذرخواهی اودن برای شعر، این تصور غیرمتعارف را بیان می کند که موضوع اصلی بعدها، اودن «نیویورکی»، بی اهمیت بودن شعر است. با اظهار نظر در مورد تمام شعرها و مقالات عمده از دهه 1930 تا 1960، و تجزیه و تحلیل نسخه های خطی و آثار منتشر نشده، تغییرات در شعر اودن را در پرتو تغییر او از مدل شعری شفاهی به نوشتاری ترسیم می کند. اودن در اولین کار خود این امید را ابراز می کند که شعرها می توانند مانند عاشقانه کلمات گفتاری باشند، متحول و رستگار شوند و خود حامل ارزش باشند. پس از سال 1939 او یک مدل مکتوب را بدیهی می‌داند. مقالات و اشعار بعدی او ارزش معنوی هنر را انکار می کند و ادعا می کند که "عشق، یا حقیقت به هر معنای جدی" یک "خودداری" است، ارزش بیان نشده ای که - اگر اصلا وجود دارد - خارج از کلمات روی صفحه وجود دارد. . بعدها اودن شعری از عذرخواهی و تحقیر خود خلق می کند، که خود شعر را تضعیف می کند.

در ابتدا در سال 1990 منتشر شد.

کتابخانه میراث پرینستون از جدیدترین ها استفاده می کند. فناوری چاپ بر اساس تقاضا برای دوباره در دسترس قرار دادن کتاب‌هایی که قبلاً چاپ نشده بودند از فهرست برجسته انتشارات دانشگاه پرینستون. این نسخه‌ها متون اصلی این کتاب‌های مهم را حفظ می‌کنند و در عین حال آن‌ها را در نسخه‌های با جلد شومیز و جلد سخت ارائه می‌دهند. هدف کتابخانه میراث پرینستون افزایش گسترده دسترسی به میراث علمی غنی موجود در هزاران کتاب منتشر شده توسط انتشارات دانشگاه پرینستون از زمان تأسیس آن در سال 1905 است.

Common wisdom has it that when Auden left England for New York in January 1939, he had already written his best poems. He left behind (most critics believe) all the idealisms of the 1930s and all serious concerns to become an unserious poet, a writer of ingenious, agreeable, minor lyrics. Lucy McDiarmid argues that such readers, spoiled by the simple intensities of apocalypse, distort and misjudge Auden\'s greatest work. She shows that once Auden was freed from the obligation to criticize and reform the society of his native country, he devoted his imaginative energies to commentary on art. And about art he was never complaisant: with greater passion than he had ever used to undermine \"bourgeois\" society, Auden undermined literature. Every major poem and every essay became a retractio, a statement of art\'s frivolity, vanity, and guilt. Auden\'s Apologies for Poetry, then, sets forth the unorthodox notion that the chief subject of later, \"New Yorker\" Auden is the insignificance of poetry. Commenting on all the major poems and essays from the 1930s through the 1960s, and analyzing manuscript revisions and unpublished works, it charts the changes in Auden\'s poetics in the light of his shift from an oral to a written model of poetry. In his earliest work Auden voices the tentative hope that poems can be like loving spoken words, transforming and redeeming, themselves carriers of value. After 1939 he takes for granted a written model. His later essays and poems deny art spiritual value, claiming that \"love, or truth in any serious sense\" is a \"reticence,\" the unarticulated worth that exists--if at all--outside the words on the page. Later Auden creates a poetics of apology and self-deprecation, a radical undermining of poetry itself.

Originally published in 1990.

The Princeton Legacy Library uses the latest print-on-demand technology to again make available previously out-of-print books from the distinguished backlist of Princeton University Press. These editions preserve the original texts of these important books while presenting them in durable paperback and hardcover editions. The goal of the Princeton Legacy Library is to vastly increase access to the rich scholarly heritage found in the thousands of books published by Princeton University Press since its founding in 1905.