دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
دسته بندی: فلسفه ویرایش: نویسندگان: Giovanni Cavalcoli سری: Theologica ناشر: سال نشر: 2015 تعداد صفحات: 14 زبان: Italian فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 878 کیلوبایت
کلمات کلیدی مربوط به کتاب [مقاله] عرفان جوزپه برزاگی: ایدئالیسم، ایده آلیسم آلمانی، گنوسیس، گنوسیسم، کابالا، الهیات، تئولوژی، الهیات، پارمنیدس، پارمنیدس، ارسطو، ارسطو، ارسطو، آکویناس، توماس آکویناس، اسپینوزا، جووانی جنتیله، گوستاوو بونتادینیزوئر، ایمان،
در صورت تبدیل فایل کتاب [Article] Lo Gnosticismo di Giuseppe Barzaghi به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب [مقاله] عرفان جوزپه برزاگی نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
نظام بارزاقی را میتوان بهعنوان شکلی از گنوسیسم پانتهیستیک مونیستی نه از نوع تاریخگرایانه، مانند نظام هگلی، بلکه از نوع ابدیگرایانه مانند گنوسینو طبقهبندی کرد.\r\n\r\nعرفان برزقی از سال 1997 با کتاب «Soliloqui sul divino. تأملات در مورد راز مسیحی»، ESD Editions، در حالی که قبلاً آثار او منعکس کننده تفکر تومیستی بودند. این گرایش گنوسی نهفته باقی مانده بود، زیرا قبلاً تا حدی در طول تحصیل او در دانشگاه کاتولیک میلان جذب شده بود.\r\n\r\nبارزاقی در پی بونتادینی قصد دارد تفسیر جدیدی از متافیزیک تومیست را با الهام از مونیسم پارمنیدسی با میانجیگری بونتادینی و سورینو ارائه دهد، و در سنت توماس esse را با ipsum Esse، موجود مشابه با هستی الهی، اشتباه بگیرد. از این رو یک تومیسم پانتئیستی است، که متضادترین چیزی است که می توان با تومیسم واقعی تصور کرد، که همه می دانند مبتنی بر واقع گرایی است نه بر اساس ایده آلیسم.\r\n\r\nدر مورد بونتادینی، او روح اصلی سنت توماس را در کوگیتو دکارتی میبیند که متعاقباً از ایدهآلیسم آلمانی تا جنتیله، که بونتادینی یکی از شاگردان آنها بود، توسعه یافته است، اگرچه او سعی کرد آرمانگرایی خود را کاهش دهد.\r\n\r\nبا این حال، همذات پنداری بودن با اندیشه در بونتادینی باقی می ماند که جزم اساسی ایده آلیسم است. دکترین «وحدت تجربه» بونتادینی بر این اساس استوار است، که تجربه معقول نیست، بلکه تجربه هستی است. هیچ چیز در اندیشه مفروض نیست، وجود در اندیشه نهفته است که «تعالی ناپذیر» است.\r\n\r\nاین اندیشه ها در برزقی یافت می شود. برزقی به پیروی از بونتادینی چنین استدلال می کند که چیزی به نام بی فکر بودن وجود ندارد، زیرا لحظه ای که من به آن فکر می کنم، تبدیل به اندیشه می شود. بارزاقی به جای پیروی از بونتادینی، عرفان شناسی و متافیزیک آکویناس را با وساطت جووانی جنتیله، استاد بونتادینی، به معنای هگلی-سورینی تفسیر کرد. در این دیدگاه، نقطه شروع اندیشه با نقطه آغاز وجود یکسان است.
Il sistema di Barzaghi può essere classificato come una forma di gnosticismo panteista monista non di tipo storicista, come quello hegeliano, ma di tipo eternalista come quello di Severino. Lo gnosticismo di Barzaghi appare a partire dal 1997 col libro « Soliloqui sul divino. Meditazioni sul segreto cristiano », Edizioni ESD, mentre in precedenza le sue opere riflettono il pensiero tomista. Questa tendenza gnostica era rimasta allo stato latente, giacchè essa in parte era già stata assorbita durante i suoi studi all’Università Cattolica di Milano. Barzaghi, sulla scia di Bontadini, intende proporre una nuova interpretazione della metafisica tomista ispirata al monismo parmenideo mediato da Bontadini e Severino, confondendo in San Tommaso l’ esse con l’ ipsum Esse, l’essere analogico con l’Essere divino. Da qui un tomismo panteista, che è quanto di più opposto si possa immaginare al vero tomismo, che tutti sanno esser basato sul realismo e non sull’idealismo. Quanto a Bontadini, egli vede quest’anima originaria di San Tommaso nel cogito cartesiano successivamente sviluppato dall’ idealismo tedesco sino a Gentile, del quale Bontadini è stato discepolo, benchè egli abbia cercato di mitigarne l’idealismo. Resta tuttavia in Bontadini l’identificazione dell’essere col pensiero, che è il dogma fondamentale dell’idealismo. Su ciò si basa la dottrina bontadiniana della « Unità dell’Esperienza », che non è esperienza sensibile, ma esperienza dell’essere. Nulla è presupposto al pensiero, l’essere è immanente al pensiero, il quale è “intrascendibile”. Queste idee si ritrovano in Barzaghi. Seguendo Bontadini, Barzaghi sostiene così che non si dà essere non pensato, perché nel momento in cui lo penso, diventa pensato. Seguendo invece il Bontadini, Barzaghi interpreta la gnoseologia e la metafisica dell’Aquinate in senso hegeliano-severiniano, con la mediazione di Giovanni Gentile, maestro del Bontadini. In questa visuale il punto di partenza del pensiero è identico al punto di partenza dell’essere.
I. Introduzione II. Falsificazione del pensiero di San Tommaso III. Il metodo tipico degli idealisti IV. Il panteismo