Arthroscopic Management of Distal Radius Fractures

دیدن یعنی باور کردن. این عنوان کمپین جدیدی است که توسط آژانس بین المللی پیشگیری از نابینایی برای جمع آوری کمک های مالی برای کمک به مقابله با از دست دادن بینایی قابل اجتناب در کشورهای توسعه نیافته ترویج شده است، که واقعاً یک ابتکار تحسین برانگیز است. این کتاب می‌توانست از یک انگیزه مشابه استفاده کند: اگر ببینید در داخل مفصل چه اتفاقی می‌افتد، می‌توانید علائم بیمار خود را باور کنید. اما درست نخواهد بود. آرتروسکوپی فقط برای تشخیص نیست. این فقط برای تأیید اینکه شکایات بیمار بر اساس چیزی فیزیکی است ایجاد نشده است. آرتروسکوپی برای کمک به بیماران، قابل اطمینان‌تر کردن درمان‌هایمان و کنترل بهتر عمل‌هایمان معرفی شد. این فقط یک ابزار است، در واقع، اما ابزار شگفت انگیزی است که هیچ کس نباید در میان تمام گزینه های جراحی که برای حل ترومای مچ دست داریم، نمره آن را رد کند. دیدن یعنی فهمیدن این می تواند انگیزه دیگری برای این نویسندگان باشد تا جراحان دست بیشتری را در اعمال خود آرتروسکوپی بگنجانند. مطمئناً تسلط بر این تکنیک های جدید توسعه یافته به درک مشکلات بیمار کمک می کند. اما باز هم، این بیانیه نیز گمراه کننده خواهد بود، زیرا همیشه آن چیزی که ما از طریق دامنه می بینیم، علت واقعی ناکارآمدی نیست. دشمن ممکن است خارج از محفظه کپسولی باشد. در واقع، آرتروسکوپی اطلاعات مفید زیادی را ارائه می‌کند، اما جراح نیازی ندارد تفسیرهای جانبدارانه از مشکل بیمار را تنها بر اساس آنچه روی صفحه ظاهر می‌شود بپذیرد.

Seeing is believing. This is the title of a new campaign promoted by the International Agency for Prevention of Blindness to raise funds to help tackle avoidable loss of sight in poorly developed countries, truly an admirable initiative. This book could have used a similar leitmotiv: if you see what happens inside of a joint, you will be able to believe in your patient’s symptoms. But it would not be right. Arthroscopy is not out there just to make a diagnosis; it was not developed just to certify that the patient’s complaints are based on something physical. Arthroscopy was introduced to help patients, to make our treatments more reliable, to have better control of our p- cedures. It is merely a tool, indeed, but a marvelous one which nobody should und- score among all surgical options we have when it comes to solving wrist trauma. Seeing is understanding. This could be another leitmotiv for these authors’ c- paign to get more hand surgeons to incorporate arthroscopy in their practices. Certainly, mastering these newly developed techniques help understanding the patient’s problems. But again, that statement would also be misleading for not always what we see through the scope is the real cause of dysfunction. The enemy may be outside of the capsular enclosure. Indeed, arthroscopy provides lots of useful inf- mation, but the surgeon need not accept biased interpretations of the patient’s pr- lem based only on what appears on the screen.