Aristotle and Early Christian Thought

در مطالعات مربوط به تفکر مسیحی اولیه، «فلسفه» اغلب مترادف «افلاطونی» یا حداکثر برای «افلاطونی گری و رواقی» است. با این وجود، این ارسطو بود که از قرن ششم پس از میلاد تا رنسانس ایتالیا، صدای غالب یونانی در فلسفه مسیحی، مسلمان و یهودی بود.

ارسطو و اندیشه اولیه مسیحیت است. اولین کتاب به زبان انگلیسی که شرحی تلفیقی از تسخیر آهسته اندیشه ارسطویی در جهان مسیحیت از قرن دوم تا ششم ارائه می دهد. با تمرکز بر موضوعات بزرگ الهیاتی - خلقت، روح، تثلیث و مسیح شناسی - از تحقیقات مدرن در سنت مشاء پس از ارسطو استفاده کامل می کند و اهمیت نوافلاطونی را به عنوان واسطه منطق ارسطویی توضیح می دهد. در حالی که بر وفاداری متفکران مسیحی به پیش فرض های کتاب مقدس که توسط مکاتب یونانی مشترک نبود، تأکید می کند، همچنین تلاش های آنها را برای غلبه بر مخالفت های بت پرستانی به آموزه های کتاب مقدس با استفاده مداوم از اصول ارسطویی توصیف می کند، و به دنبال اعمال آنها از این اصول در مسائل است. که خارج از حیطه اختیارات خود ارسطو قرار داشت.

این جلد نه تنها برای دانشجویان الهیات مسیحی در سالهای شکل گیری آن، بلکه برای هرکسی که به دنبال معرفی اندیشه ارسطو و تحولات آن در اواخر باستان.

In studies of early Christian thought, ‘philosophy’ is often a synonym for ‘Platonism’, or at most for ‘Platonism and Stoicism’. Nevertheless, it was Aristotle who, from the sixth century AD to the Italian Renaissance, was the dominant Greek voice in Christian, Muslim and Jewish philosophy.

Aristotle and Early Christian Thought is the first book in English to give a synoptic account of the slow appropriation of Aristotelian thought in the Christian world from the second to the sixth century. Concentrating on the great theological topics – creation, the soul, the Trinity, and Christology – it makes full use of modern scholarship on the Peripatetic tradition after Aristotle, explaining the significance of Neoplatonism as a mediator of Aristotelian logic. While stressing the fidelity of Christian thinkers to biblical presuppositions which were not shared by the Greek schools, it also describes their attempts to overcome the pagan objections to biblical teachings by a consistent use of Aristotelian principles, and it follows their application of these principles to matters which lay outside the purview of Aristotle himself.

This volume offers a valuable study not only for students of Christian theology in its formative years, but also for anyone seeking an introduction to the thought of Aristotle and its developments in Late Antiquity.