Aquinas and Maimonides on the possibility of the knowledge of God: An examination of the quaestio de attributis

توماس آکویناس متنی را نوشت که بعداً به نام Quaestio de Attributis شناخته شد و دستور داد آن را در مکان دقیق تفسیر جملات پیتر لومبارد درج شود. یک دهه پس از سرودن این اثر. آکویناس اهمیت فوق العاده ای برای این متن قائل شد و در آن به بحث در مورد صفات الهی که مهم ترین مراکز علم در قرن سیزدهم اروپا را فرا گرفت و پاسخ های داده شده به این مسئله را بررسی کرد. نمایندگان چهار مکتب اصلی زمان خود: عارف یونانی دیونیسیوس آرئوپاگیتا، سنت لاتین آنسلم کانتربری، خاخام یهودی موسی میمونیدس و فیلسوف مسلمان ابن سینا.
این مطالعه عمیق توماس آکویناس Quaestio de attributis (در من فرستاده شده، d. 2، q. 1، a. 3) یافته های تحقیقات قبلی در مورد منحصر به فرد را به هم پیوند می دهد. تاریخچه این متن با بازسازی شرایط تاریخی پیرامون ترکیب آن، نشان می دهد که Quaestio حاوی پاسخ نهایی آکویناس به مناقشه در مورد صفات الهی است و تفسیر او از موضع میمونیدس را به طور کامل بررسی می کند. شناخت خدا با تحلیل این متون و سایر متون مرتبط با آن از نظر زمانی و اعتقادی. بررسی Quaestioپیشینه علاقه مجدد توماس آکویناس به موضع میمونیدس در این مورد را آشکار می کند و عناصری از تفسیر آکویناس را آشکار می کند که در ارجاعات قبلی او به میمونیدس وجود ندارد. علاوه بر این، پیوند زمانی و اعتقادی Quaestio de attributisبه دیگر آثار تومیستی با ارجاعات صریح به میمونیس امکان بازسازی رویکرد جامع او را به آموزه میمونید در مورد امکان و میزان معرفت خدا در راهنمای سرگشتگانو جایگاه آموزه های فلسفی میمونید را در اندیشه خود توماس در موضوعاتی مانند "هستی" به عنوان نام خاص خداوند، کثرت نام های الهی، سعادت برجسته می کند. بصیرت در آخرت، عللی که مانع تعلیم کثرت در امور الهی می شود و نقش ایمان و نبوت در کسب معرفت حقیقی خداوند در دنیا. فصل آخر دلایل خاموش کردن نام میمونید توسط آکویناس را در هنگام معرفی پنج راه برای شناخت وجود خدا بررسی می‌کند، علی‌رغم رابطه آشکار بین این موارد و چهار میمونید. گمانه زنی ها. این مطالعه با یک پیوست گسترده تکمیل شده است که شامل متن Quaestio de attributisبا ترجمه انگلیسی و نسخه انتقادی چندین فصل از ترجمه لاتین قرن سیزدهم^ام می باشد. Guide of the Perplexedمعروف به Dux neutrorum

Thomas Aquinas wrote a text later known as Quaestio de attributis and ordered it inserted in a precise location of his Commentary on the Sentences of Peter Lombard more than a decade after composing this work. Aquinas assigned exceptional importance to this text, in which he confronts the debate on the issue of the divine attributes that swept the most important centres of learning in 13^th Century Europe and examines the answers given to the problem by the representatives of the four mainstream schools of his time: the Greek mystic Dionysius Areopagita, the Latin Saint Anselm of Canterbury, the Jewish rabbi Moses Maimonides and the Muslim philosopher Ibn Sina.
This in-depth study of Thomas Aquinas’ Quaestio de attributis (In I Sent., d. 2, q. 1, a. 3) binds together the findings of previous research on the unique history of this text by reconstructing the historical circumstances surrounding its composition, shows that the Quaestio contains Aquinas’ final answer to the dispute on the divine attributes, and thoroughly examines his interpretation of Maimonides’ position on the issue of the knowledge of God by analysing this and other texts related to it chronologically and doctrinally. The examination of the Quaestio reveals the background of Thomas Aquinas’ renewed interest in Maimonides’ position on the issue and brings to light elements of Aquinas’ interpretation that are absent from his earlier references to Maimonides. Moreover, the chronological and doctrinal connection of the Quaestio de attributis to other Thomistic works with explicit references to Maimonides enables a reconstruction of his comprehensive approach to Maimonides’ teaching on the possibility and extent of the knowledge of God in the Guide of the Perplexed and highlights the place of Maimonides’ philosophical teachings in Thomas’ own thought in issues like "Being" as the proper name of God, the multiplicity of the divine names, the beatific vision in the afterlife, the causes that prevent the instruction of the multitude in divine matters and the role of faith and prophecy in the acquisition of the true knowledge of God in this life. The last chapter examines the reasons behind Aquinas’ silencing of Maimonides’ name when introducing his Five Ways for the knowledge of the existence of God, in spite of the evident relation between these and Maimonides’ Four Speculations. The study is completed with an extensive appendix that includes the text of the Quaestio de attributis with an English translation and the critical edition of several chapters of the 13^th Century Latin translation of the Guide of the Perplexed known as Dux neutrorum