A Sanctuary of Sounds

دسته بندی: ادبیات
ویرایش:  
نویسندگان: Andreas Burckhardt  
سری:  
ISBN (شابک) : 0615814875, 9780615814872 
ناشر: Punctum Books 
سال نشر: 2013 
تعداد صفحات: 99 
زبان: English 
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 700 کیلوبایت 

قیمت کتاب (تومان) : 39,000

پناهگاه صداها بازنویسی شنیداری رمان پناهگاه ویلیام فاکنر (1931) است. یک شیء چندصدایی یک باغ - مجموعه ای از شکوفه ها، تأثیرات، صداها، و معنی. دعوتی برای بازاندیشی در تخصیص از نظر اخلاقی، زیبایی شناختی و معرفتی. تخصیص یک مجموعه کار، یک بدن فیزیکی، یک ایده، از داده ها. تاریخچه دانش و تولید آن با فرآیند تصاحب، با تمایز نویز امکان پذیر می شود.

\"معنای داده‌های نمونه، نه از آثار هنری تمام‌شده، بلکه از خود سر و صدا، یعنی محیط چیست؟ قربانی شدن توسط کیفیت خردکننده سر و صدا بسیار انسانی است. هنر باید به یک بوم‌شناسی آکوستیک تبدیل شود. توجه به منظره اشیا ، روابط، خود محیط، برای ساختن موسیقی فردا. بگذار آهنگ ماده پر جنب و جوش خودش بخواند.\"

پناهگاه صداها یک نویز است. سر و صدا - چیزی جز سر و صدا. نویز به عنوان اولین موضوع متافیزیک. نویز به عنوان واسطه همزمان/دیاکرونیک فرآیندهای تولید و سازماندهی مجدد آنها در جامعه. اتوپیا و دیستوپیا در یک زمان. پناهگاه صداها شعری دیالکتیکی است، سروصدا در برابر سر و صدا است - تجاوز به تجاوز جنسی.

A Sanctuary of Sounds is an aural rewriting of William Faulkner’s novel Sanctuary (1931). A polyphonic object. A garden — assemblage of blooms, of affects, of sounds, of meaning. An invitation to rethink appropriation ethically, aesthetically, and epistemologically. The appropriation of a body of work, of a physical body, of an idea, of data. The history of knowledge and its production is enabled by the process of appropriation, by the differentiation of noise.

"What does it mean sample data, not of finished artworks, but of noise itself, the environment? Being victimized by the crushing quality of noise is all too human. Art must become an acoustic ecology. Noticing the landscape of objects, the relationships, the environment itself, in order to compose the music of tomorrow. Let the song of vibrant matter sing itself."

A Sanctuary of Sounds is a noise–totality. Noise — nothing but noise. Noise as the first object of metaphysics. Noise as the synchronic/diachronic mediator of production–processes and their reorganization in society. Utopia and dystopia at once. A Sanctuary of Sounds is a dialectical poem, it is noise against noise — raping a rape.