دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Mennatallah Ali
سری:
ISBN (شابک) : 3954893533, 9783954893539
ناشر: Anchor Academic Publishing
سال نشر: 2015
تعداد صفحات: 246
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 7 مگابایت
کلمات کلیدی مربوط به کتاب رویکردی جدید در درمان دیابت نوع 2: ارزیابی اثر مفید ال سیستئین در درمان دیابت نوع 2: مدیریت پزشکی اقتصاد حرفه های بهداشتی علوم پایه تاریخچه دندانپزشکی انفورماتیک پزشکی پرستاری فارماکولوژی روانشناسی تحقیقات دامپزشکی
در صورت تبدیل فایل کتاب A new approach in Type 2 diabetes mellitus treatment: Evaluation of the beneficial effect of L-cysteine in the treatment of type 2 diabetes mellitus به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب رویکردی جدید در درمان دیابت نوع 2: ارزیابی اثر مفید ال سیستئین در درمان دیابت نوع 2 نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
دیابت نوع 2 (T2DM) یک بیماری متابولیک مزمن و پیشرونده است که با هیپرگلیسمی مزمن مشخص می شود. اگرچه ناهنجاریهای فیزیولوژیکی اصلی آن مقاومت به انسولین و اختلال در ترشح انسولین است، عوامل تعیینکننده زیربنایی خاص این نقایص متابولیک هنوز نامشخص هستند. تعاملات پیچیده ای بین عوامل ژنتیکی، اپی ژنتیکی، محیطی و رفتاری وجود دارد که در ایجاد دیابت نقش دارند. برای مدیریت دیابت از مداخلات غیر دارویی و دارویی استفاده شده است. در چند سال گذشته، تحقیقات روی استفاده از داروهای کمکی جدید به عنوان آنتی اکسیدان ها و داروهای ضد التهابی برای مدیریت بهتر شروع شده است، زیرا مشخص شد که استرس اکسیداتیو و التهاب هر دو نقش مهمی در پاتوژنز بیماری دارند. بنابراین، توسعه داروهای ضد دیابت که می توانند مقاومت به انسولین را معکوس کنند، یک هدف درمانی بالقوه است. اگرچه داروهای ضد دیابت ممکن است در بهبود کنترل قند خون موثر باشند، اما به نظر نمیرسد که به طور کامل از پیشرفت آسیب سلولهای β پانکراس به واسطه کاهش مزمن ناشی از هیپرگلیسمی در آنتیاکسیدانهای داخل سلولی جلوگیری کنند. بنابراین، درمان آنتی اکسیدانی و ضد التهابی باید به عنوان مکملی برای داروهای ضد دیابت خوراکی رایج در نظر گرفته شود.
Type 2 diabetes mellitus (T2DM) is a chronic, progressive metabolic disease characterized by chronic hyperglycemia. Although its main physiological abnormalities are insulin resistance and impaired insulin secretion, the specific underlying determinants of these metabolic defects remain uncertain. There are complex interactions between genetic, epigenetic, environmental and behavioral factors that contribute to the development of diabetes. Non-pharmacological and pharmacological interventions have been used for diabetic management. Over the past few years, research has started to focus on the use of novel adjuvant drugs as antioxidants and anti-inflammatory drugs for better management, as it was revealed that both oxidative stress and inflammation play a critical role in the disease pathogenesis. Thus, the development of antidiabetic drugs that can reverse insulin resistance is a potential therapeutic target. Although antidiabetic drugs may be effective in improving glycemic control, they do not appear to be effective in entirely preventing the progression of pancreatic ß-cells damage mediated by chronic hyperglycemia-induced decline in intracellular antioxidants. Therefore, antioxidant and anti-inflammatory therapy should be considered as an adjunct to the commonly used oral antidiabetics