A Behavioral Theory of Elections

بیشتر تئوری های انتخابات بر این باورند که رای دهندگان و بازیگران سیاسی کاملاً منطقی هستند. در حالی که این فرمول‌بندی‌ها بینش‌های زیادی را ایجاد می‌کنند، اما ناهنجاری‌هایی را نیز ایجاد می‌کنند - معروف‌ترین آنها در مورد مشارکت مردمی است. ظهور اقتصاد رفتاری چالش های جدیدی را برای فرض عقلانیت ایجاد کرده است. این کتاب پیشگامانه یک نظریه رفتاری از انتخابات را بر اساس این تصور ارائه می دهد که همه بازیگران - سیاستمداران و همچنین رای دهندگان - فقط به طور محدود منطقی هستند. این تئوری یادگیری از طریق آزمون و خطا را مطرح می‌کند: اقداماتی که از سطح آرزوی یک بازیگر فراتر می‌روند به احتمال زیاد در آینده مورد استفاده قرار می‌گیرند، در حالی که آنهایی که کوتاهی می‌کنند احتمال کمتری دارد که بعداً آزمایش شوند.

بر اساس بر اساس این ایده انطباق، نویسندگان مدل‌های رسمی رقابت حزبی، مشارکت و انتخاب نامزدهای رأی‌دهندگان را می‌سازند. این مدل‌ها میزان مشارکت قابل توجهی را پیش‌بینی می‌کنند، رأی‌دهندگان به احزاب دسته‌بندی می‌شوند و احزاب برنده که پلتفرم‌های میانه‌روی را اتخاذ می‌کنند. در انتخابات چند حزبی، رای دهندگان می توانند انتخاب های رای را بر روی کاندیداهای مورد نظر اکثریت هماهنگ کنند، در حالی که همه نامزدها سهم قابل توجهی از آرا را به دست می آورند. به طور کلی، نظریه رفتاری و مدل‌های آن مفاهیم کلان منطبق با داده‌های مربوط به انتخابات را تولید می‌کنند و از فرضیات خرد قابل قبولی درباره ظرفیت‌های شناختی سیاستمداران و رأی‌دهندگان استفاده می‌کنند. یک مدل محاسباتی همراه با کتاب است و می تواند به عنوان ابزاری برای تحقیقات بیشتر استفاده شود.

Most theories of elections assume that voters and political actors are fully rational. While these formulations produce many insights, they also generate anomalies--most famously, about turnout. The rise of behavioral economics has posed new challenges to the premise of rationality. This groundbreaking book provides a behavioral theory of elections based on the notion that all actors--politicians as well as voters--are only boundedly rational. The theory posits learning via trial and error: actions that surpass an actor's aspiration level are more likely to be used in the future, while those that fall short are less likely to be tried later.

Based on this idea of adaptation, the authors construct formal models of party competition, turnout, and voters' choices of candidates. These models predict substantial turnout levels, voters sorting into parties, and winning parties adopting centrist platforms. In multiparty elections, voters are able to coordinate vote choices on majority-preferred candidates, while all candidates garner significant vote shares. Overall, the behavioral theory and its models produce macroimplications consistent with the data on elections, and they use plausible microassumptions about the cognitive capacities of politicians and voters. A computational model accompanies the book and can be used as a tool for further research.