疯狂的谱系: 从荷尔德林、尼采、梵·高到阿尔托

ویرایش:  
نویسندگان: 米歇尔·福柯,  莫里斯·布朗肖,  让·拉普朗什,  肖萨娜·费尔曼,  茱莉娅·克里斯蒂娃,  安托南·阿尔托,  乔治·巴塔耶,  皮埃尔·克罗索夫斯基,  勒内·吉拉尔,  卡尔·雅斯贝尔斯,  罗歇·拉波尔特,  安德烈·布勒东,  皮埃尔·雅内,  米歇尔·莱里斯,  吉尔·德勒兹,  马尔瑟兰·普雷奈,  西尔维尔·洛特兰热,  加斯通·费尔迪埃尔  
سری: 拜德雅·卡戎文丛 
ISBN (شابک) : 9787562196389 
ناشر: 拜德雅丨西南师范大学出版社 
سال نشر: 2019 
تعداد صفحات: 499 
زبان: Chinese 
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 58 مگابایت 

قیمت کتاب (تومان) : 32,000



- انتخاب ویرایشگر-

\r\n

★میشل فوکو در \"تاریخ جنون در عصر کلاسیک\" می نویسد: \"پس از انجام هولدرلین، نایروال، نیچه، ون گوگ، ریموند راسل و آرتو، این سرمایه گذاری تا پایان غم انگیز ادامه دارد، یعنی تا زمانی که تجربه غیرمنطقی در یک انکار دیوانه وار از خود بیگانه می شود.»

\r\n

هولدرلین به شب رفت، نروال توری پنجره را آویزان کرد، نیچه اسبش را در آغوش گرفت و به شدت گریه کرد، ون گوگ گوش چپش را با چاقو برید، راسل معتاد به مواد مخدر بود، آرتو روحش را شوکه کرد... این شجره نامه است. جنون نیز شجره نبوغ است... در این لحظه اندیشه ها به شب بی اندیشی می افتند، زبان در ورطه سکوت فرو می رود و آثار در ویرانه های انفعال...

\r\n

★آنها نابغه های برجسته ای در تاریخ فلسفه، ادبیات، هنر و نمایش هستند، اما نور نبوغ آنها نیز از احتراق خود به خودی دیوانه کننده آنها سرچشمه می گیرد. آنها اگرچه در زمان های مختلف زندگی می کردند و به بیماری های مختلفی مبتلا می شدند، اما سرنوشتی مشابه تبعید از دنیای عقلانیت و زندانی شدن توسط روانپزشکی را تجربه می کردند و در آستانه فروپاشی روحی و در پایان درد جسمی خود به تعقیب کامل شده ادامه می دادند. ماجراجویی مشترک

\r\n

★قبل از فوکو و بعد از آن، کاوش در شجره جنون، در نهایت دید طبیعی به اصطلاح تمدن ما را به همه خارج از مرزها مشخص خواهد کرد...

\r\n

- انتخاب ویرایشگر-

\r\n

★میشل فوکو در \"تاریخ جنون در عصر کلاسیک\" می نویسد: \"پس از انجام هولدرلین، نایروال، نیچه، ون گوگ، ریموند راسل و آرتو، این سرمایه گذاری تا پایان غم انگیز ادامه دارد، یعنی تا زمانی که تجربه غیرمنطقی در یک انکار دیوانه وار از خود بیگانه می شود.\"

\r\n

هولدرلین به شب رفت، نروال توری پنجره را آویزان کرد، نیچه اسبش را در آغوش گرفت و به شدت گریه کرد، ون گوگ گوش چپش را با چاقو برید، راسل معتاد به مواد مخدر بود، آرتو روحش را شوکه کرد... این شجره نامه است. جنون نیز شجره نبوغ است... در این لحظه اندیشه ها به شب بی اندیشی می افتند، زبان در ورطه سکوت فرو می رود و آثار در ویرانه های انفعال...

\r\n

★آنها نابغه های برجسته ای در تاریخ فلسفه، ادبیات، هنر و نمایش هستند، اما نور نبوغ آنها نیز از احتراق خود به خودی دیوانه کننده آنها سرچشمه می گیرد. آنها اگرچه در زمان های مختلف زندگی می کردند و به بیماری های مختلفی مبتلا می شدند، اما سرنوشتی مشابه تبعید از دنیای عقلانیت و زندانی شدن توسط روانپزشکی را تجربه می کردند و در آستانه فروپاشی روحی و در پایان درد جسمی خود به تعقیب کامل شده ادامه می دادند. ماجراجویی مشترک

\r\n

★قبل و بعد از فوکو، کاوش در تبارشناسی جنون سرانجام نگرش تمدن به اصطلاح عادی ما را نسبت به وجود فراتر از همه مرزها، و هر نابغه تاریکی که نیاز فوری به شناخت و تایید جهان دارد، مشخص خواهد کرد. تحریف شدید وضعیت بدن همیشه نشان می دهد که او واقعاً با مردم عادی متفاوت است. قدرت بی پایان خلقت او دقیقاً رنج و جنون او است.

\r\n

★ این کتاب شامل شرح های مهمی در مورد جنون توسط فوکو، دلوز، باتای، بلانشو، کریستوا، یاسپرس، آرتو و غیره است و ترکیب یک شجره دیوانه را به طور کامل نشان می دهد.

\r\n

- مقدمه -

\r\n

میشل فوکو در \"تاریخ جنون در عصر کلاسیک\" نوشت: \"پس از هولدرلین، نروال، نیچه، ون گوگ، ریموند روسل، آرتو همگی این تلاش مخاطره آمیز را انجام دادند تا به تراژدی ختم شود، یعنی تا زمانی که تجربه غیرمنطقی در کنار گذاشتن جنون از خود بیگانه می شود.» این کتاب حول این طیف از جنون سازماندهی شده است و به شش واحد تقسیم می شود:

\r\n

اولین بخش بر روی هولدرلین تمرکز دارد و شامل سه مقاله از بلانشو، لاپلانش و فوکو است. بلانشو یکی از اولین افرادی بود که به هولدرلین در حلقه فکری فرانسه پس از جنگ توجه کرد.مقاله «جنون کامل» تحلیل عمیقی از جنون او داشت. لاپلانش روانکاو مشهور فرانسوی است، «مشکل هولدرلین و پدرش» گزیده ای از کتاب او به همین نام است، او این مشکل را از منظر روانکاوی مطرح می کند. «نه پدر» تفسیر فوکو بر تحقیقات لاپلانش است.

\r\n

واحد دوم بر Nerval متمرکز است، شامل سه مقاله توسط Fehrman، Kristeva و Aalto. «چانرا د نروال: نوشتن وجود، یا جنون به مثابه اتوبیوگرافی» را می توان گفت و گوی میان «تاریخ جنون» فهرمن و فوکو دانست. کریستوا «عصبی، مرد بدبخت» از طریق تجزیه و تحلیل شعری در «دیدگاه ها» مطالعه دیوانه وار آن را انجام می دهد. \"دیدگاه های نروال\" پاسخ آرتو به دو مقاله انتقادی ژرژ لو برتون در مورد نروال است.

\r\n

بخش سوم بر نیچه متمرکز است و شامل چهار مقاله از باتای، کروسوفسکی، بلانشو و ژیرار است. باتای یکی از پیشگامان گرایش تفسیری نیچه در اندیشه فرانسوی در قرن بیستم بود و مقاله «جنون نیچه» دستاورد مهم تحقیقات او در این زمینه است. کروسوفسکی یکی از محققین مهم نیچه شناسی در فرانسه پس از جنگ بود.او بسیاری از آثار نیچه را ترجمه کرد و تحقیقات زیادی در مورد نیچه انجام داد.«بهترین اختراع بیمار» یکی از آنهاست. بلانشو با الهام از تحقیقات کروسوفسکی بارها و بارها در قالب قطعاتی به بحث درباره افکار نیچه پرداخته و «عود ابدی، زبان و جنون» تلفیقی از این مباحث است. ژیرار «انسان بلورین: راهبردهای جنون - نیچه، واگنر و داستایوفسکی» علل جنون نیچه را از منظر پژوهش تطبیقی ​​تحلیل می کند.

\r\n

واحد چهارم بر روی ون گوگ تمرکز دارد و شامل چهار مقاله از یاسپرس، باتای، لاپورت و آلتو است. «آثار ون گوگ و نگرش او به بیماری خودش» یکی از دستاوردهای اولیه یاسپرس در تحقیقات روانپزشکی است. رمان معروف باتای \"آسیب قربانی و گوش شکسته ون گوگ\" آسیب شناسی و رفتار ون گوگ را از مفهوم \"فداکاری\" مورد بحث قرار می دهد. لاپورت در «ونسان و ون گوگ» پیشنهاد کرد که «این خود جنون است که ونسان هوشیار را از ون گوگ دیوانه جدا می‌کند». مقاله معروف آلتو با عنوان \"ون گوگ، خودکشی توسط جامعه\" پس از بازدید او از نمایشگاه ون گوگ در موزه Orangery در فوریه 1947 نوشته شد. این مقاله عصبانی هم درک آلتو از ون گوگ است و هم درک آلتو از خودش.

\r\n

بخش پنجم بر راسل متمرکز است، شامل پنج مقاله از برتون، ژانت، لیریس، فوکو و دلوز. برتون یکی از اولین قدردانان آثار راسل بود و «ریموند راسل» توصیف کوتاه برتون از راسل و آثارش است. ژانت، روانشناس و روانپزشک مشهور فرانسوی، پزشکی بود که راسل را معالجه کرد و تشخیص او از وضعیت راسل در مقاله «ویژگی های روانشناختی جنون» ثبت شد. لیریس نه تنها در زمان حیات راسل دوست بود، بلکه از محققین مهم راسل نیز بود.«تخیل و واقعیت در آثار ریموند راسل» نتیجه همین جنبه است. فوکو نیز به نویسندگی راسل علاقه داشت، او تک نگاری در مورد تحقیق راسل به نام «ریموند راسل» منتشر کرد و «خورشید بسته» گزیده ای از این کتاب است. مقاله دلوز «ریموند روسل یا ترس از خلاء» نظر و پاسخی است به «ریموند روسل» فوکو.

\r\n

بخش ششم بر آلتو متمرکز است، شامل سه مقاله از پرسنای، بلانشو و لاپورت، و همچنین مصاحبه با روانپزشک فردیر توسط منتقد لاترانژ. پرسنی «آرتود، خودکشی شده توسط جامعه» بازتابی عمیق درباره «ون گوگ، خودکشی شده توسط جامعه» آلتو است و پیشینه اجتماعی خود بیماری را تحلیل می‌کند. مقاله بلانشو «آرتو» واقعه معروف مکاتبات آرتو با سردبیر مجله ژاک ریویر را تحلیل کرد که پس از آمدنش به پاریس از انتشار اشعارش در مورد رابطه بین شعر او و بیماری روانی خودداری کرد. لاپورت «آلتو یا اندیشه شکنجه» علت شناسی آلتو را از منظر متافیزیکی تحلیل می کند. فردیر در سال‌هایی که آلتو زندانی بود و تحت درمان شوک الکتریکی قرار می‌گرفت، مدیر بیمارستان روانی رودز بود و مکاتبات زیادی با آلتو داشت. مقاله مصاحبه «مرد خوب رودز» روایتی از این حادثه است این مصاحبه، شهادت فردیر، هرچند دفاع از خود، اطلاعات مهمی را فاش می کند.

- 编辑推荐 -

★米歇尔·福柯在《古典时代疯狂史》里写道：“在荷尔德林之后，奈瓦尔、尼采、梵·高、雷蒙·鲁塞尔、阿尔托都进行了这项冒险尝试，直到以悲剧收场，也就是说，直到非理性体验在疯狂的弃绝之中遭到异化为止。”

★荷尔德林走入黑夜，奈瓦尔缢死窗栅，尼采抱马痛哭，梵·高刀割左耳，鲁塞尔沉溺药物，阿尔托电击灵魂……这是疯狂的谱系，也是天才的谱系……这刻，思想沦入非思的黑夜，语言沉入沉默的深渊，作品落入无作的废墟……

★他们是哲学、文学、艺术和戏剧的历史上卓越的天才，但他们的天才之光也发于其疯狂的自燃。虽然身处不同的时代，陷于不同的病情，但他们经历了被理性世界放逐、被精神病学囚禁的相似命运，并在其精神崩溃的边缘，在其肉体苦痛的尽头，继续着他们追求作品之完成的共同冒险。

★在福柯之前、之后，对疯狂的谱系的探索终将决定我们所谓文明的正常目光对一切界域之外的...

- 编辑推荐 -

★米歇尔·福柯在《古典时代疯狂史》里写道：“在荷尔德林之后，奈瓦尔、尼采、梵·高、雷蒙·鲁塞尔、阿尔托都进行了这项冒险尝试，直到以悲剧收场，也就是说，直到非理性体验在疯狂的弃绝之中遭到异化为止。”

★荷尔德林走入黑夜，奈瓦尔缢死窗栅，尼采抱马痛哭，梵·高刀割左耳，鲁塞尔沉溺药物，阿尔托电击灵魂……这是疯狂的谱系，也是天才的谱系……这刻，思想沦入非思的黑夜，语言沉入沉默的深渊，作品落入无作的废墟……

★他们是哲学、文学、艺术和戏剧的历史上卓越的天才，但他们的天才之光也发于其疯狂的自燃。虽然身处不同的时代，陷于不同的病情，但他们经历了被理性世界放逐、被精神病学囚禁的相似命运，并在其精神崩溃的边缘，在其肉体苦痛的尽头，继续着他们追求作品之完成的共同冒险。

★在福柯之前、之后，对疯狂的谱系的探索终将决定我们所谓文明的正常目光对一切界域之外的存在的态度，而每一位亟需世界认同和肯定的幽暗天才也总以暴烈扭曲的姿势表明了其真正异于常人之处，其创造的无穷力量，恰恰是他的苦难、他的疯狂。

★本书收录福柯、德勒兹、巴塔耶、布朗肖、克里斯蒂娃、雅斯贝尔斯和阿尔托等人关于疯狂的重要论述，全面揭示一个疯狂的谱系的构成。

- 内容简介 -

米歇尔·福柯在《古典时代疯狂史》里写道：“在荷尔德林之后，奈瓦尔、尼采、梵·高、雷蒙·鲁塞尔、阿尔托都进行了这项冒险尝试，直到以悲剧收场，也就是说，直到非理性体验在疯狂的弃绝之中遭到异化为止。”本书即围绕此疯狂的谱系展开，分六个单元：

第一单元聚焦荷尔德林，收入布朗肖、拉普朗什和福柯的三篇文章。布朗肖是战后法国思想界最早关注荷尔德林的人之一，《完美的疯狂》一文对其疯狂进行了深刻的剖析。拉普朗什是法国著名精神分析家，《荷尔德林与父亲的问题》节选自其同名著作，他从精神分析的角度来探讨这一问题。《父亲的“不”》则是福柯对拉普朗什之研究的评论。

第二单元聚焦奈瓦尔，收入费尔曼、克里斯蒂娃和阿尔托的三篇文章。《钱拉·德·奈瓦尔：书写生存，或作为自传的疯癫》可被视为费尔曼同福柯《疯狂史》的一次对话。克里斯蒂娃的《奈瓦尔，不幸的人》则通过对《幻象集》中一首诗的分析，来展开对其疯狂的研究。乔治·勒·布雷东发表过两篇关于奈瓦尔的评论文章，《奈瓦尔的幻象》则是阿尔托对这些评论的回应。

第三单元聚焦尼采，收入巴塔耶、克罗索夫斯基、布朗肖和吉拉尔的四篇文章。巴塔耶是20世纪法国思想中尼采阐释潮流的开启者之一，《尼采的疯狂》一文便是其这方面研究的重要成果。克罗索夫斯基是战后法国尼采研究的重要学者，他翻译了尼采的多部著作，也做了诸多关于尼采的研究，《病人的最佳发明》便是其中之一。受克罗索夫斯基研究的启发，布朗肖以断片的形式对尼采的思想进行了反复的讨论，《永恒轮回、语言与疯狂》即是对这些讨论的汇整。吉拉尔的《地下室超人：疯狂诸策略——尼采、瓦格纳和陀思妥耶夫斯基》一文则在比较研究的视野下剖析了尼采之疯狂的诸因。

第四单元聚焦梵·高，收入雅斯贝尔斯、巴塔耶、拉波尔特和阿尔托的四篇文章。《梵·高的作品与他对自身疾病的态度》是雅斯贝尔斯早年从事精神病学研究的成果之一。巴塔耶的名篇《献祭的残损与梵·高的断耳》则从“献祭”这一概念出发探讨梵·高的病理和行为。拉波尔特在《文森特和梵·高》一文里提出，“正是疯癫本身使清醒的文森特和疯子梵·高分离”。阿尔托的名篇《梵·高，被社会自杀的人》写于他1947年2月参观橘园美术馆的梵·高展览之后，这篇充满愤怒的文章既是阿尔托对梵·高的理解，也是阿尔托对自己的理解。

第五单元聚焦鲁塞尔，收入布勒东、雅内、莱里斯、福柯和德勒兹的五篇文章。布勒东是鲁塞尔作品的最早赏识者之一，《雷蒙·鲁塞尔》是布勒东对鲁塞尔其人其作的简述。法国著名心理学家和精神病专家雅内是对鲁塞尔进行精神治疗的医生，其对鲁塞尔病情的诊断就记录于《迷狂的心理特征》一文。莱里斯不仅是鲁塞尔生前的好友，更是鲁塞尔的重要研究者，《雷蒙·鲁塞尔作品中的构想与现实》即是这方面的成果。福柯也痴迷于鲁塞尔的写作，他曾出版鲁塞尔研究专著《雷蒙·鲁塞尔》，《封闭的太阳》即摘选自此书。德勒兹的文章《雷蒙·鲁塞尔或真空之惧》则是对福柯《雷蒙·鲁塞尔》一书的评论和回应。

第六单元聚焦阿尔托，收入普雷奈、布朗肖、拉波尔特的三篇文章，以及批评家洛特兰热对精神病医生费尔迪埃尔的一篇访谈。普雷奈的《阿尔托，被社会自杀的人》是对阿尔托的《梵·高，被社会自杀的人》的深入思考，剖析了疾病本身的社会背景。布朗肖的《阿尔托》一文分析了阿尔托来到巴黎后就其诗歌创作和精神病苦的关系同拒绝发表诗作的杂志编辑雅克·里维埃尔进行通信的著名事件。拉波尔特的《阿尔托或受刑的思想》则从形而上学的角度来分析阿尔托的病因。在阿尔托被监禁并接受电击治疗的岁月里，费尔迪埃尔正是罗德兹精神病院的主管，他同阿尔托有过大量的通信交流，访谈文章《罗德兹的善人》便是对此事件的一份记录，在此访谈中，费尔迪埃尔的证词虽有自辩之嫌，但仍披露了一些重要的信息。

目录
荷尔德林
	完美的疯狂
	荷尔德林与父亲的问题
	父亲的“不“
奈瓦尔
	钱拉·德·奈瓦尔：书写生存，或作为自传的疯癫
	奈瓦尔，不幸的人
	奈瓦尔的幻象
尼采
	尼采的疯狂
	病人的最佳发明
	永恒轮回、语言与疯狂
	地下室超人：疯狂诸策略—尼采、瓦格纳和陀思妥耶夫斯基
梵·高
	梵·高的作品与他对自身疾病的态度
	献祭的残损与梵·高的断耳
	文森特和梵·高
	梵·高，被社会自杀的人
鲁塞尔
	雷蒙·鲁塞尔
	迷狂的心理特征
	雷蒙·鲁塞尔作品中的构想与现实
	封闭的太阳
	雷蒙·鲁塞尔或真空之惧
阿尔托
	安托南·阿尔托，被社会自杀的人
	阿尔托
	阿尔托或受刑的思想
	罗德兹的善人