3D Cinematic Aesthetics and Storytelling

این کتاب استدلال می‌کند که فیلم‌های سه‌بعدی در استفاده از جلوه‌های استریوسکوپی برای اهداف داستان‌گویی پیچیده‌تر می‌شوند. از زمان آواتار(2009)، ما شاهد احیای سه بعدی بوده ایم که با ادغام آن با فناوری های دیجیتال جدید مشخص شده است. با این کتاب، نویسنده فراتر از کاوش در گرافیک های دیدنی سه بعدی می رود و در نظر می گیرد که چگونه می توان از سه بعدی برای تقویت داستان سرایی بصری استفاده کرد. فصل‌ها شامل مقایسه‌های بصری بین دو بعدی و سه بعدی برای برجسته کردن ویژگی‌های روایی مربوطه می‌شوند. بررسی روش‌های روایی و تکنیک‌های مورد استفاده فیلمسازان سه بعدی معاصر. و بحث در مورد مفاهیم روایی ناشی از همزیستی صافی و عمق در بصری سه بعدی. یونگ لیو در نمایش زیبایی‌شناسی و داستان‌گویی سه بعدی سینمایی، فیلم‌های محبوبی مانند هوگو (2011)، زندگی پی (2012)، جاذبه( 2013)، Star Trek Into Darkness (2013، و گتسبی بزرگ (2013). این کتاب تحقیقی در مورد اشکال معاصر داستان سرایی استریوسکوپی است که از یک داستان منحصر به فرد و طولانی مشتق شده است. حالت موجود از توهمات سینمایی.

This book argues that 3D films are becoming more sophisticated in utilising stereoscopic effects for storytelling purposes. Since Avatar (2009), we have seen a 3D revival marked by its integration with new digital technologies. With this book, the author goes beyond exploring 3D’s spectacular graphics and considers how 3D can be used to enhance visual storytelling. The chapters include visual comparisons between 2D and 3D to highlight their respective narrative features; an examination of the narrative tropes and techniques used by contemporary 3D filmmakers; and a discussion of the narrative implications brought by the coexistence of flatness and depth in 3D visuality. In demonstrating 3D cinematic aesthetics and storytelling, Yong Liu analyses popular films such as Hugo (2011), Life of Pi (2012), Gravity (2013), Star Trek Into Darkness (2013, and The Great Gatsby (2013). The book is an investigation into contemporary forms of stereoscopic storytelling derived from a unique, long-existing mode of cinematic illusions.