Babylon – Mallorca: Figurationen des Komischen im deutschsprachigen Exilroman

این مطالعه با استفاده از نمونه رمان تبعیدی به زبان آلمانی مربوط به دوران رایش سوم، تلاش می‌کند تا زیبایی‌شناسی کمیک را به عنوان بخشی از شعرهای مدرن تبعیدی تثبیت کند. او تمام اشکال کمیک نویسی از طنز گرفته تا طنز تا گروتسک، پیکارسک و شوخی را در نظر می گیرد. کارکردها، پتانسیل‌ها و محدودیت‌های این فرآیندهای روایی کمیک در سه فصل پایه تاریخی-سیستماتیک و سه مطالعه موردی در مورد آلفرد دوبلین، وزا کانتی و آلبرت ویگولیس تلن مورد تحلیل قرار می‌گیرند. این جلد خود را کمکی به بازپروری بعد کمیک ادبیات تبعید و شناساییطنز به عنوان یک استراتژی جدی نوشتاری در تبعید می داند.

Die Studie unternimmt am Beispiel des deutschsprachigen Exilromans zur Zeit des ‚Dritten Reichs‘ den Versuch, die Ästhetik des Komischen als Teil einer modernen Exilpoetik zu etablieren. Sie berücksichtigt dabei das gesamte Spektrum komischer Schreibformen von der Satire über den Humor bis hin zum Grotesken, zum Pikaresken und zum Witz. In drei historisch-systematischen Grundlagenkapiteln und drei Fallstudien zu Alfred Döblin, Veza Canetti und Albert Vigoleis Thelen erfolgt die Analyse der Funktionen, Potentiale und Grenzen dieser komisierenden Erzählverfahren. Der Band versteht sich als Beitrag zur Rehabilitierung der komischen Dimension der Exilliteratur bzw. überhaupt erst zur Kenntlichmachungdes Komischen als ernstzunehmender Schreibstrategie im Exil.