The Judgment of the Nations

کریستوفر داوسون داوری ملل را در سال 1942 و در بحبوحه وحشت جنگ جهانی دوم نوشت. او چهار سال طول کشید تا کتاب را بنویسد، سال‌ها، او ادعا کرد: «فاجعه‌بارتر از هر کتابی که اروپا از قرن چهاردهم می‌شناخت.» بنا به اعتراف خودش، این کار بیش از هر کتاب دیگری که داشت برایش هزینه و زحمت بیشتری به همراه داشت. نوشته شده است. شاید این مشخصه‌ترین کار او باشد.

داوسون به شکل فشرده‌ای برای آنچه در کتاب‌های دیگر به‌طور سیستماتیک‌تر بیان کرده استدلال می‌کند: دیدگاه او مبنی بر اینکه غرب در یک ساعت بحران قرار دارد. و برای زندگی خود به عنوان یک تمدن می جنگید. او فجایع دو جنگ جهانی را عامل آن فروپاشی نمی دانست. آنها نشانه‌های یک ضعف بسیار عمیق‌تر بودند، یعنی از دست دادن بینش معنوی که فرهنگ غربی را در طول قرن‌ها ایجاد کرده و آن را حفظ کرده بود. او درک خود را از آنچه ممکن است برای غرب لازم باشد تا ریشه های معنوی و فرهنگی خود را دوباره درگیر کند و راهی جدید به جلو بیابد، بیان می کند. از نظر داوسون، چنین بازسازی نمی‌توانست اجباری باشد، بلکه باید مبتنی بر درک جدیدی از خلاقیت فرهنگی ذاتی مسیحیت باشد.

داوری ملل پس از انتشار به طور گسترده مورد تحسین قرار گرفت. گاردین آن را "ارزیابی وضعیت معاصر" نامید. توسط یک متفکر تاریخی با اهمیت اول، و مستقل ایرلندی «یک بنای تاریخی، همسان با دانش تاریخی و فلسفی.» امید داوسون در این اثر بود که ماهیت آن را توصیف کند. مبارزه معنوی که اروپا با آن روبرو بود، برای ترسیم خطوط واقعی خود، و نشان دادن راه از طریق یک فاجعه قریب الوقوع و شاید محتمل برای تجدید حیات اروپایی، تجدیدی که موفقیت یا شکست آن تأثیر تعیین کننده ای بر کل جهان خواهد داشت.

درباره نویسنده:

کریستوفر داوسون (1889-1970) به عنوان یکی از مهم ترین مورخان کاتولیک قرن بیستم شناخته می شود. تألیف کتاب ها، مقالات و تک نگاری های علمی متعدد. داوسون مدرس تاریخ فرهنگ، کالج دانشگاهی، اکستر بود. مدرس گیفورد؛ چارلز چانسی استیلمن، رئیس مطالعات کاتولیک رومی در دانشگاه هاروارد از 1958 تا 1962. و سردبیر Dublin Review.

Christopher Dawson wrote The Judgment of the Nations in 1942, in the midst of the horrors of World War II. He took four years in the writing of it, years, he claimed, "more disastrous than any that Europe had known since the fourteenth century." By his own admission it had cost him greater labor and thought than any other book he had written. It is, perhaps, his most characteristic work.

Dawson argues in compressed form for what he laid out more systematically in other books: his view that the West was at an hour of crisis and was fighting for its life as a civilization. He did not view the disasters of the two World Wars as the cause of that disintegration; they were rather symptoms of a much deeper malaise, that of the loss of the spiritual vision that had created and sustained Western culture through the centuries. He lays out his understanding of what might be necessary for the West to reengage its spiritual and cultural roots and find a new way forward. For Dawson, such a restoration could not be coercive, but needed rather to be based upon a new perception of the inherent cultural creativity of Christianity.

The Judgment of the Nations was widely praised upon publication. The Guardian called it "an appraisement of the contemporary situation by an historical thinker of the first importance," and the Irish Independent "a monument, alike of historical and of philosophical erudition." It was Dawson's hope in this work to describe the nature of the spiritual struggle Europe was facing, to map out its true lines, and to point the way through an impending and perhaps probable disaster to a renewal of European life, a renewal whose success or failure would have a decisive impact on the entire world.

ABOUT THE AUTHOR:

Christopher Dawson (1889-1970) is recognized as one of the most important Catholic historians of the twentieth century, authoring numerous books, articles, and scholarly monographs. Dawson was lecturer in the History of Culture, University College, Exeter; Gifford lecturer; Charles Chauncey Stillman Chair of Roman Catholic Studies at Harvard University from 1958 to 1962; and editor of the Dublin Review.