Zwei Philosophen der Medizin – Leibniz und Jaspers: Aus der Vortragsreihe der Medizinischen Gesellschaft Mainz e.V.

انجمن پزشکی Mainz e.V تبادل دارو با علوم طبیعی و علوم انسانی را ترویج می‌کند. رویدادهای منظم به موضوعات پزشکی و علمی اختصاص داده شده است. سخنرانی های منتخب به صورت کتاب منتشر می شود شایستگی اندیشمندان بزرگ G.W. لایب نیتس و ک. یاسپرس برای توسعه و پیشرفت پزشکی نشان دادند که دستاوردهای آنها کمک قابل توجهی به دستاوردهای پزشکی امروزی کرده است. آنها به شیوه ای بین رشته ای کار کردند، لایب نیتس به عنوان پیشگام و انگیزه ای برای پزشکی مدرن، یاسپرس به عنوان مرزی و میانجی بین روانپزشکی و فلسفه.پیشنهاداتی که لایب نیتس در قرن هفدهم برای بهبود پزشکی ارائه کرد، برای توسعه آن به عنوان یک علم پیشگام بود. رشته علمی برنامه های اصلاحی او شامل نیاز به تحقیقات اساسی و به کارگیری روش های علمی در پزشکی، استفاده از دانش و اختراعات علمی، آموزش و ارتقای پزشکان، آموزش و مشارکت بیماران، و ساختار بهداشتی دولتی برای تضمین مراقبت های پزشکی بود. جمعیت. لایب نیتس اساس پزشکی امروز را با انگیزه ایجاد کرد.یاسپرس به عنوان یک روانپزشک سهم قابل توجهی در توسعه علمی آسیب شناسی روانی داشت و از درک ذهن با روش شناسی علمی پدیدارشناسی فارغ از فرضیات نظری و پیش داوری ها حمایت کرد. همیشه در مورد احترام به "بی نهایت بودن هر فرد" بود. "آسیب شناسی روانی عمومی" او هنوز به عنوان یک کار علمی استاندارد در نظر گرفته می شود. یاسپرس به عنوان یک فیلسوف به شرایط و تضادهای اساسی وجود انسان، به ویژه با موقعیت های مرزی آن مانند بیماری، رنج، مرگ و گناه می پردازد. اصطلاحی که او ابداع کرد، بحران‌های اگزیستانسیالیستی را توصیف می‌کند که در آن افراد آسیب‌پذیری، حساسیت و پایان ناپذیر وجود خود را تجربه می‌کنند، اما همچنین می‌توانند به سطح جدیدی از خودبودن خود برسند.

Die Medizinische Gesellschaft Mainz e.V. fördert den Austausch der Medizin mit den Natur- und Geisteswissenschaften. Regelmäßige Veranstaltungen widmen sich medizinisch-wissenschaftlichen Themen. Ausgewählte Vorträge werden in Buchform veröffentlicht.Im vorliegenden Band werden die Verdienste der großen Denker G.W. Leibniz und K. Jaspers für die Entwicklung und Fortschritte der Medizin dargestellt und aufgezeigt, dass ihre Leistungen zu den Errungenschaften der heutigen Medizin wesentlich beigetragen haben. Sie wirkten interdisziplinär, Leibniz als Vordenker und Impulsgeber für eine moderne Medizin, Jaspers als Grenzgänger und Vermittler zwischen Psychiatrie und Philosophie.Die von Leibniz im 17. Jahrhundert formulierten Anregungen für die Verbesserung der Medizin waren wegweisend für deren Entwicklung als wissenschaftliche Disziplin. Seine Reformpläne umfassten die Erfordernis von Grundlagenforschung und die Anwendung wissenschaftlicher Methoden in der Medizin, die Nutzung naturwissenschaftlicher Erkenntnisse und Erfindungen, die Ausbildung und Förderung von Ärzten, die Aufklärung und Einbeziehung von Patienten sowie eine staatliche Gesundheitsstruktur zur Sicherstellung der medizinischen Versorgung der Bevölkerung. Leibniz hat so mit einen Impulsen die Grundlagen für die heutige Medizin geschaffen.Jaspers hat als Psychiater wesentlich zur wissenschaftlichen Entwicklung der Psychopathologie beigetragen und sich dafür eingesetzt, das Seelische mit der wissenschaftlichen Methodik der Phänomenologie zu erfassen, frei von theoretischen Vorannahmen und Vorurteilen. Dabei ging es ihm immer darum, die "Unendlichkeit jedes Individuums" zu respektieren. Seine "allgemeine Psychopathologie" gilt bis heute als wissenschaftliches Standardwerk. Als Philosoph befasste Jaspers sich mit den Grundbedingungen und Widersprüchen der menschlichen Existenz, insbesondere mit ihren Grenzsituationen wie Krankheit, Leid, Tod und Schuld. Der von ihm geprägte Begriff beschreibt herausgehobene existentielle Krisen,in denen Menschen die Verletzlichkeit, Anfälligkeit und die unerbittliche Endlichkeit ihres Daseins erfahren, aber auch zu einer neuen Stufe ihres Selbstseins gelangen können.