Ziele in Organisationen: Funktionen und Äquivalente von Zielentscheidungen

قابل درک است که در چنین شرایطی یک سفارت خارجی در تلاش برای یافتن آنچه واقعاً در جریان است با کار دشواری روبرو است. نمایندگان دیپلماتیک دوست داشتند خرد خود را از گراف لینزدورف بگیرند، اما سه. نجیب به آنها زحمت داد. او هر روز در کار خود آن رضایتی را که استحکام استوار می تواند به ارمغان آورد، دوباره می یافت و چهره اش آرامش درخشانی را در ترتیب پیشروی رویدادها به غریبه ها نشان می داد. سایت یک نوشت، سایت دو پاسخ داد; اگر آژانس دو پاسخ می‌داد، آژانس یک باید مطلع می‌شد و بهترین کار تشویق به بحث شفاهی بود. وقتی آژانس یک و آژانس دو به توافق رسیدند، مشخص شد که هیچ کاری نمی‌توان انجام داد. بنابراین همیشه کاری برای انجام دادن وجود داشت. همچنین ملاحظات ثانویه بی شماری وجود داشت که باید در نظر گرفته شود. شما دست در دست هم با تمام وزارتخانه های مختلف کار کردید. کسی نمی خواست کلیسا را ​​توهین کند. باید افراد و روابط اجتماعی خاصی را در نظر گرفت. در یک کلام، حتی در روزهایی که کار خاصی انجام نمی‌دادید، آنقدر به شما اجازه نمی‌دادند که احساس یک فعالیت عالی را داشته باشید. ببینید اعلیحضرت واقعاً از آن قدردانی کرد. او می‌گفت: «هر چه سرنوشت انسان را بالاتر می‌برد، واضح‌تر تشخیص می‌دهد که آنچه مهم است تنها چند اصل ساده، اما اراده محکم و اقدام برنامه‌ریزی شده است.» (رابرت موزیل، مردی بدون ویژگی‌ها). ) اقدام موازی گراف لینزدورف به عنوان استعاره ای برای تحقیقات سازمانی مدرن؟ آیا سازمان ها اهدافی دارند؟ در طول Se.

Es ist verständlich, daß eine fremde Gesandtschaft unter solchen Umständen vor einer schweren Aufgabe steht, wenn sie herausbringen möchte, was eigentlich vor sich geht. Die diplomatischen Vertreter hätten ihre Klugheit gerne aus Graf Leinsdorf geschöpft, aber Se. Erlaucht bereitete ihnen Schwierigkeiten. Er fand täglich von neuem in seinem Wirken jene Befriedigung, die feste Gediegenheit zu verleihen vermag, und sein Gesicht zeigte fremden Beobachtern die strahlende Ruhe in Ordnung fortschreitender Vorgänge. Stelle Eins schrieb, Stelle Zwei antwortete; wenn Stelle Zwei geantwortet hatte, mußte man Stelle Eins davon Mitteilung machen, und am besten war es, man regte eine mündliche Aussprache an; wenn Stelle Eins und Zwei sich geeinigt hatten, wurde festgestellt, daß nichts veranlaßt werden könne; so gab es unaufhörlich etwas zu tun. Es gab außerdem unzählig viele Nebenrücksichten zu beachten. Man arbeitete ja mit allen verschiedenen Ministerien Hand in Hand; man wollte die Kirche nicht verletzen; man mußte gewissen Personen und gesellschaftlichen Beziehungen Rechnung tragen; mit einem Wort, auch an Tagen, wo man nichts besonderes tat, durfte man so vieles nicht tun, daß man den Eindruck großer Tätigkeit hatte. Se. Erlaucht wußte das richtig zu schätzen. "Je höher ein Mann vom Schicksal gestellt wird," pflegte er zu sagen "desto deutlicher erkennt er, daß es nur auf wenige, einfache Grundsätze, aber auf festen Willen und planmäßiges Tun ankommt. (Robert Musil, Der Mann ohne Eigenschaften) Graf Leinsdorfs Parallelaktion als Metapher für die moderne Organisations­ forschung? Haben Organisationen Ziele? Während Se.