Zeitvorstellungen in Japan: Reflexion über den universalen Zeitbegriff

دوران مدرن جهانی است. به نظر می رسد جوامع صنعتی مفهوم خطی و انتزاعی-همگن زمان را مشترک دارند. اما تصور زمان در کشوری به‌عنوان خارجی و در عین حال مدرن مانند ژاپن که زمان گاه‌سنجی بر اساس مدل غربی توسط دولت معرفی شده و به نظر می‌رسد بر زندگی روزمره حاکم است، چیست؟ زنان و مردان ژاپنی ساعات کار، اوقات فراغت، عمر و آینده خود را چگونه درک می کنند؟

تحلیل دقیق سونیا گابانی هدمن از روایت های زندگی نامه ای مردم ژاپن از شهر ناگویا، مفاهیم بسیار متنوعی از زمان را آشکار می کند. اینها جهانی بودن مفهوم خطی، انتزاعی و همگن زمان را که از واقعیت اجتماعی انضمامی زندگی مردم جدا شده است، زیر سوال می برد. در نهایت، نگاه به ژاپن منجر به تأمل در تجربیات آن زمان در جامعه خود می شود.

Die moderne Zeit gilt als universal; die Industriegesellschaften scheinen den linearen und abstrakt-homogenen Zeitbegriff gemeinsam zu haben. Doch wie sieht die Zeitvorstellung in einem so fremden und zugleich modernen Land wie Japan aus, wo die nach westlichem Vorbild übernommene chronometrische Zeit vom Staat eingeführt wurde und den Alltag zu beherrschen scheint? Wie verstehen japanische Frauen und Männer ihre Arbeitszeit, Freizeit, Lebenszeit und Zukunft?

Sonja Gabbani-Hedmans detaillierte Analyse lebensgeschichtlicher Erzählungen von Japanern aus der Großstadt Nagoya bringt sehr vielfältige Zeitvorstellungen zum Vorschein. Diese stellen die Universalität des linearen, abstrakt-homogenen Zeitbegriffs in Frage, der sich von der konkreten sozialen Lebenswirklichkeit der Menschen abgelöst hat. Der Blick auf Japan führt schließlich zur Reflexion über die Zeiterfahrungen in der eigenen Gesellschaft.