Years of Plenty, Years of Want: France and the Legacy of the Great War

جنگ بزرگی که اروپا را بین سال‌های 1914 و 1918 فرا گرفت، برای فرانسه فاجعه‌بار بود. خاک فرانسه محل اکثر نبردها در جبهه غربی بود. کشته شدگان فرانسوی بیش از 1.3 میلیون نفر، معلولان دائمی 1.1 میلیون نفر دیگر بودند که اکثراً مردان بیست و سی ساله بودند. دهه و نیم قبل از جنگ، سال‌های فراوانی بود، دوران شکوفایی فزاینده و اعتماد به نفس که به‌عنوان بل اپوک یا روزهای خوب گذشته از آن یاد می‌شد. دو دهه پس از پایان آن سال‌های کمبود، از دست دادن، بدبختی و ترس بود. در سال 1914، فرانسه با اطمینان از پیروزی وارد جنگ شد. در سال 1939، فرانسه با شکست وحشتناک وارد جنگ شد. بنجامین مارتین برای توضیح بار پیروزی در جنگ بزرگ و پذیرش فروپاشی پس از آن، حال و هوای ملی و زندگی روزمره فرانسه را در ژوئیه 1914 و اوت 1939، ماه‌هایی که قبل از دو جنگ جهانی پیش از این دو جنگ جهانی می‌شد، بررسی می‌کند. او دو تایتان را معرفی می کند: ژرژ کلمانسو، سرکش و استوار، که ملتی افسرده را در سال 1918 گرد هم آورد، و ادوارد دالادیه، مردد و بی اراده، که در سال 1938 از مماشات حمایت کرد، هرچند پیامدهای آن را درک کرد. او رمان‌های مجموعه‌ای از نویسندگان مشهور فرانسوی را بررسی می‌کند که به جنگ بزرگ و تأثیرات اجتماعی آن پرداخته‌اند، از کولت تا ایرنه نمیروفسکی، از فرانسوا موریاک تا آنتوان دو سنت اگزوپری. و توجه ویژه‌ای به راجر مارتین دو گارد، برنده جایزه نوبل 1937 دارد، که رمان او Thibaults تصویری بی‌نظیر از گره‌گشایی و سرخوردگی اجتماعی است. برای بسیاری در فرانسه، میراث جنگ بزرگ وعده اجتناب از هر جنگی در آینده بدون توجه به هزینه بود. آنها پشت خط ماژینو، استحکامات در امتداد مرز شرقی که برای توقف هرگونه تهاجم آلمان در آینده طراحی شده بود، خم شدند. دیگران می دانستند که هزینه بسیار زیاد خواهد بود و از «خط دکارت» دفاع کردند: آزادی و حقیقت، ارزش های اعلام شده تمدن فرانسه. مارتین در نثر متمایز و جذاب خود این مبارزه را برای روح فرانسه بازگو می کند.

The Great War that engulfed Europe between 1914 and 1918 was a catastrophe for France. French soil was the site of most of the fighting on the Western Front. French dead were more than 1.3 million, the permanently disabled another 1.1 million, overwhelmingly men in their twenties and thirties. The decade and a half before the war had been years of plenty, a time of increasing prosperity and confidence remembered as the Belle Epoque or the good old days. The two decades that followed its end were years of want, loss, misery, and fear. In 1914, France went to war convinced of victory. In 1939, France went to war dreading defeat. To explain the burden of winning the Great War and embracing the collapse that followed, Benjamin Martin examines the national mood and daily life of France in July 1914 and August 1939, the months that preceded the two world wars. He presents two titans: Georges Clemenceau, defiant and steadfast, who rallied a dejected nation in 1918, and Edouard Daladier,hesitant and irresolute, who espoused appeasement in 1938 though comprehending its implications. He explores novels by a constellation of celebrated French writers who treated the Great War and its social impact, from Colette to Irène Némirovsky, from François Mauriac to Antoine de Saint-Exupéry. And he devotes special attention to Roger Martin du Gard, the1937 Nobel Laureate, whose roman-fleuve The Thibaults is an unrivaled depiction of social unraveling and disillusionment. For many in France, the legacy of the Great War was the vow to avoid any future war no matter what the cost. They cowered behind the Maginot Line, the fortifications along the eastern border designed to halt any future German invasion. Others knew that cost would be too great and defended the “Descartes Line”: liberty and truth, the declared values of French civilization. In his distinctive and vividly compelling prose, Martin recounts this struggle for the soul of France.