X-Efficiency: Theory, Evidence and Applications

علاقه من به X-Efficiency (XE) به سال 1978 برمی گردد. در آن زمان، من در حال نوشتن پایان نامه برای دکترای خود در دانشگاه ایالتی واشنگتن بودم. پایان نامه من به نقش نگرش ها در انتقال از مدرسه به کار در میان مردان جوان مربوط می شد. پروفسور میلارد هستی (یکی از اعضای کمیته من) به من توصیه کرد که به کتاب "جدید" لایبنشتاین، فراتر از انسان اقتصادی نگاه کنم. یکی از چیزهایی که توجه من را جلب کرد، توصیف رفتاری او از عقلانیت (انتخابی) بود. به نظر می رسد که توصیف رفتاری لایبنشتاین از یک فرد منطقی (به طور انتخابی) بسیار شبیه به آنچه روانشناسانی مانند آبراهام مزلو گزارش می کنند که محصول یک سیستم انگیزشی خاص است. به عبارت دیگر، من تحت تأثیر این ایده قرار گرفتم که چیزی که لایبنشتاین به عنوان ناکارآمدی X از آن یاد می کند توسط روانشناسان به عنوان "آنگونه که (اغلب) است" مورد بحث قرار می گیرد. بنابراین از ابتدا همیشه مفهوم X-( در) کارایی برای درک رفتار انسان ارزشمند باشد. من از آن زمان به این باور رسیده ام که این به ویژه در مورد رفتار در محیط های غیر بازاری صادق است. ه. ، در داخل شرکت با این حال، به واقع می توان گفت که کار بر روی این کتاب با کاری آغاز شده است که در سال 1982 زمانی که محقق مدعو در دانشگاه هاروارد بودم شروع کردم. پروفسور لیبنشتاین پیشنهاد کرد که من در نظر بگیرم که چگونه برخی از شواهد تجربی که به عنوان شواهدی برای نقش حقوق مالکیت ذکر می‌شوند ممکن است با نظریه XE همخوانی داشته باشند. (ثبات، در هر دو جهت، قابل توجه است.

My interest in X-Efficiency (XE) dates back to 1978. At the time, I was writing the dissertation for my Ph. D. at Washington State University. My dissertation was concerned with the role of attitudes in the school-to-work transition among young men. I was advised by Professor Millard Hastay (a member of my committee) to look at Leibenstein's "new" book, Beyond Economic Man. One of the things that caught my attention was his behavioral description of (selective) rationality. It seemed that Leibenstein' s behavioral description of a (selectively) rational individ­ ual was very similar to what psychologists such as Abraham Maslow were reporting as being the product of a particular motivational system. In other words, I was impressed with the idea that what Leibenstein was referring to as X-inefficiency was being discussed by psychologists as "the way it (often) is. " So from the beginning I always considered the concept ofX-(in)efficiency to be a valuable one for understanding human behavior. I have since come to believe that this is particularly true when considering behavior in non-market environments, i. e. , within the firm. Work on this book, however, can most realistically said to have started with work which I began in 1982 while I was a Visiting Scholar at Harvard University. Professor Leibenstein suggested that I consider how some empirical evidence which was being cited as evidence for the role of property rights might also be consistent with XE theory. (The consistency, in both directions, is considerable.