Worse than Death: Reflections on the Uyghur Genocide

اویغورها از نوادگان مردم ترک هستند که در حال حاضر با نسل کشی انجام شده علیه آنها در سرزمین مادری خود، ترکستان شرقی، روبرو هستند. این سرزمین در سال 1949 توسط حزب کمونیست چین (ح‌ک‌پی) مستعمره شد و یک دولت پلیسی ایجاد کرد و به منطقه خودمختار اویغور سین‌کیانگ (XUAR) تغییر نام داد. مامتمین علا در کتاب خود، بدتر از مرگ: تأملاتی درباره نسل‌کشی اویغورها، توضیح می‌دهد که چگونه حقوق اویغورها تحت حکومت استبدادی ح‌ک‌چ، که اخیراً به نسل‌کشی فرهنگی اویغورها تبدیل شده، کاهش یافته است. از زمانی که شی جین پینگ رئیس جمهور جمهوری خلق چین در سال 2013 شد، او برنامه سیاسی خود را در قبال اویغورها برای اجرای چهار گسست با هدف \"شکستن اصل و نسب آنها، شکستن ریشه های آنها، شکستن پیوندهای آنها و شکستن ریشه آنها\" به وضوح مشخص کرد. وضعیت اکنون به سرعت با سرعتی نگران کننده بدتر شده است. میلیون‌ها خانواده اویغور از هم جدا شده‌اند و تخمین زده می‌شود که بیش از یک میلیون اویغور در اردوگاه‌های کار اجباری تحت عنوان «آموزش مجدد» به‌طور بی‌رویه در اردوگاه‌های کار اجباری قرار گرفته‌اند. شی این اقدام را به عنوان مبارزه با سه شیطان (تروریسم، جدایی طلبی و افراط گرایی مذهبی) توجیه کرده است. اویغورها در معرض اصلاحات اجباری فکری، شکنجه، تجاوز جنسی، برداشت اعضای بدن، کار برده‌ها و در نهایت مرگ در پنهان کاری اردوگاه‌ها در چشمان جهان هستند. برای اویغورهای در تبعید، آنها با یک بلاتکلیفی بی‌پایان روبرو هستند، بدون اینکه بدانند زنده هستند یا مرده‌اند، از خانواده‌هایشان جدا می‌شوند، و اگر علیه این جنایات صحبت کنند، توسط ماموران امنیتی چین با تهدید خانواده‌شان در خانه مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرند. جهان تا به امروز به دلیل روابط اقتصادی با چین در عصر جهانی شدن تا حد زیادی در برابر این نسل کشی سکوت کرده است. در تأمل بر این وضعیت، این سوال باقی می ماند: چه کسی جرات دارد علیه این رژیم توتالیتر حزب کمونیست چین که در حال مرتکب یکی از بدترین نسل کشی های قرن بیست و یکم است، سخن بگوید و عمل کند، قبل از اینکه برای تکرار آن خیلی دیر شده باشد. هشدار وحشتناک \"دیگر هرگز؟\"

Uyghurs are descendants of Turkic peoples, currently facing genocide committed against them in their homeland, East Turkistan. This land has been colonized by the Chinese Communist Party (CCP) in 1949, creating a police state and renamed Xinjiang Uyghur Autonomous Region (XUAR). In his book, Worse than Death: Reflections on the Uyghur Genocide, Mamtimin Ala explains how Uyghur rights have been diminishing under the authoritarian rule of the CCP, which has recently escalated into the cultural genocide of Uyghurs. Since Xi Jinping became President of the People’s Republic of China in 2013, he has clearly defined his political agenda towards Uyghurs of implementing the Four Breaks intended to “break their lineage, break their roots, break their connections, and break their origins.” The situation has now rapidly deteriorated at an alarming rate. Millions of Uyghur families have been separated with an estimated more than one million Uyghurs being indiscriminately placed in concentration camps, under the guise of “re-education.” Xi has justified this as a fight against the Three Evils (terrorism, separatism, and religious extremism). Uyghurs are subject to forced thought reform, torture, rape, organ harvesting, slave labor, and ultimately death in the shrouded secrecy of the camps in the very eyes of the world. For Uyghurs in exile, they face an endless uncertainty, cut off from their families back home without knowing whether they are alive or dead, and are harassed by Chinese security agents with threats against their family back home if they speak out against these atrocities. The world has to date largely remained silent over this genocide due to economic ties with China in the era of globalization. In reflecting upon this situation, the question remains: Who has the courage to speak up and act against this totalitarian regime of the Chinese Communist Party which is committing one of the worst genocides of the twenty-first century before it is too late to repeat the chilling warning of “Never Again?”