Working with the Mentally Disordered Offender in the Community

در گذشته روانپزشکی قانونی یک زیرتخصص از روانپزشکی عمومی بدون هویت جداگانه خود بوده است. با این حال، از اواسط دهه 1980، علاقه فزاینده ای به استفاده از اصول مراقبت اجتماعی برای مجرمان اختلال روانی وجود داشته است. مجموعه جدیدی از نگرش‌ها ایجاد شده است که مجرمان دارای اختلال روانی را قادر می‌سازد تا از ابهام نهادی نسبی به جایگاه بسیار بالاتری در جامعه بیرون بیاید. اگرچه از نظر عددی نسبت به جمعیت عمومی روانپزشکی کم است، اما بیماران پزشکی قانونی به دلیل تمایل بیشتر به رفتارهای دردسرساز، توجه عموم را به خود جلب می کنند. چنین گروهی به حمایت جامعه متخصص نیاز دارد تا چهره عمومی مورد قبول خود را حفظ کند. متأسفانه این پیشرفت ها از ایجاد فرصت های آموزشی برای کارکنان جامعه که مسئولیت حمایت و نظارت آنها را بر عهده دارند، پیشی گرفته است. اکثر شاغلین جامعه مجبور شده اند «در حین کار» با حمایت و نظارت ناکافی از کارکنان ارشد بیاموزند که از ده نفر آنها تجربه مستقیم کمتری از کار با این گروه مشتری نسبت به خودشان دارند. درست چنین وضعیتی نویسندگان را در سال 1990 بر آن داشت تا ماژول \"کار با مجرمان اختلال روانی در جامعه\" را به عنوان بخشی از کارشناسی ارشد در کار اجتماعی در دانشگاه ریدینگ تأسیس کنند. همانطور که دوره توسعه یافت، مشخص شد که موضوع و محتوا برای سایر متخصصان جامعه که در این زمینه کار می کنند، کاربرد یکسانی دارد.

In the past forensic psychiatry has been a sub-speciality of general psychiatry without its own, separate identity. However, since the mid-1980s there has been a growing in­ terest in the application of community care principles to mentally disordered offenders. A new set of attitudes have developed which have enabled the mentally disordered offender to emerge from relative institutional obscurity to a much higher profile in the community. Although numerically small in relation to the general psychiatric population, forensic patients tend to attract the public' s attention by virtue of their greater propensity for troublesome behaviour. Such a group needs expert community support in order to maintain an accepta bie public face. Unfortunately these developments have outstripped the creation of training opportunities for community staff charged with their support and supervision. Most community practi­ tioners have had to learn 'on the job' with inadequate support and supervision from senior staff, who of ten have less direct experience of working with this client group than themselves. Just such a situation prompted the authors, in 1990, to establish a module on 'Working with Mentally Disordered Offenders in the Community' as part of an MA in Social W ork at the University of Reading. As the course developed it became clear that the topic and content had equal application to other community professionals working in the field.