Word by Word: Emancipation and the Act of Writing

یکی از بی رحمانه ترین سوء استفاده از برده داری در آمریکا این بود که بردگان خواندن و نوشتن ممنوع بودند. آنها به دلیل بی سوادی، هیچ سندی از افکار و احساسات خود به جز چند روایت استثنایی فردریک داگلاس و دیگرانی که به شمال گریختند، باقی نگذاشتند - یا ما مدتها به آن اعتقاد داشتیم. اما همانطور که کریستوفر هگر فاش می‌کند، چند آمریکایی آفریقایی‌تبار برده‌شده علی‌رغم همه ممنوعیت‌ها موفق شدند باسواد شوند و در طول سال‌های توقف رهایی هزاران نفر دیگر از فرصت یادگیری استفاده کردند. نامه ها و یادداشت های روزانه این نویسندگان تازه کار، صیقل نخورده و مردد و در عین حال سرشار از صدا، مردان و زنان سیاهپوست معمولی در سراسر جنوب را نشان می دهد که از قلم و کاغذ برای درک تجربیات خود استفاده می کنند.

از طریق گردآوری بی‌سابقه‌ای از این نوشته‌های فراموش‌شده - از نامه‌های افرادی که از خانواده‌هایشان فروخته می‌شوند، تا عریضه‌های آزادگان در ارتش به رهبران جدیدشان، تا رونویسی یک مرد نیواورلئانی از قانون اساسی -کلمه به کلمه i> تاریخ رهایی را بازنویسی می کند. هاگر استدلال می‌کند که ویژگی‌های منحصر به فرد این نویسندگان بی‌آموزش، دشواری عظیم ایجاد مرز بین برده و آزاد را آشکار می‌کند.

این متون غیرمعمول، ساخته شده توسط افرادی با دیدگاهی منحصربه‌فرد در مورد جهان است. کلام مکتوب، ما را مجبور می کند که در رابطه بین سواد و آزادی تجدید نظر کنیم. برای آمریکایی های آفریقایی تبار در پایان دوران برده داری، یادگیری نوشتن می تواند رهایی بخش و توانمند باشد، اما استفاده از مهارت های به دست آمده آنها اغلب دشوار و دلهره آور است - نشانه ای از ضعف آزادی آینده.

One of the cruelest abuses of slavery in America was that slaves were forbidden to read and write. Consigned to illiteracy, they left no records of their thoughts and feelings apart from the few exceptional narratives of Frederick Douglass and others who escaped to the North—or so we have long believed. But as Christopher Hager reveals, a few enslaved African Americans managed to become literate in spite of all prohibitions, and during the halting years of emancipation thousands more seized the chance to learn. The letters and diaries of these novice writers, unpolished and hesitant yet rich with voice, show ordinary black men and women across the South using pen and paper to make sense of their experiences.

Through an unprecedented gathering of these forgotten writings—from letters by individuals sold away from their families, to petitions from freedmen in the army to their new leaders, to a New Orleans man’s transcription of the Constitution—Word by Word rewrites the history of emancipation. The idiosyncrasies of these untutored authors, Hager argues, reveal the enormous difficulty of straddling the border between slave and free.

These unusual texts, composed by people with a unique perspective on the written word, force us to rethink the relationship between literacy and freedom. For African Americans at the end of slavery, learning to write could be liberating and empowering, but putting their hard-won skill to use often proved arduous and daunting—a portent of the tenuousness of the freedom to come.