Women of Methodism

دسته بندی: ارتدکس
ویرایش:  
نویسندگان: Stevens Abel.  
سری:  
 
ناشر:  
سال نشر:  
تعداد صفحات: 123 
زبان: English 
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 393 کیلوبایت 

قیمت کتاب (تومان) : 60,000

انتشارات میراث Wesleyan، 1997، 1998.
(V file 123 p.). \" عاملیت زنان در دین برخی از مهمترین موارد را تشکیل داده است جالب است، اگر نگوییم برخی از برجسته ترین حقایق تاریخ کلیسایی. مریم، الیزابت، و آنا، شخصیت های تاریخی در صحنه های ظهور و کودکی مسیحا؛ مریم و مارتای بیتانی، مجدلیه، و جوانا، " همسر مباشر هیرودیس، و «سوسنا، و بسیاری دیگر که به «مسیح» خدمت می‌کردند، فیبی، شماس اهل قنکره، «یک یاور بسیاری و من نیز» پولس می‌گوید؛ داماریس، نوکیش او در آرئوپاگوس، چهار نبی، دختران «فیلیپ انجیل» سزاریه، لیدیا، اهل تیاتیرا، پریسیلا، که به گفته پولس، «برای جان من گردن خود را بر زمین گذاشت». """ که نه تنها من از او سپاسگزاری می کنم، بلکه از تمام کلیساهای غیریهودیان نیز سپاسگزاری می کنم" و در خانه او کلیسای کودک رم نگهداری می شد؛ جونیا که با شوهرش "هم زندانی پولس" بود، \ "و "از رسولان قابل توجه است؛" تریفنا و تریفوسا، "که در خداوند زحمت کشید" و پرسیس، "که در خداوند بسیار زحمت کشید"؛ دورکاس، و "بانوی برگزیده" سنت جان و دیگران، صرفاً در نگاهی اجمالی به تاریخ مقدس بر ما آشکار می‌شوند، اما به اندازه‌ای است که برخی از اصیل‌ترین صفات آن را به ثبت برسانند، و آن موقعیت مؤثر و عالی، کلیسایی و اجتماعی را که مسیحیت بود، از پیش نمایان ساخت. در حال تعیین جنسیت آنها، و تأثیر مهمی بر تمدن اروپایی گذاشته است که بزرگترین فیلسوف تاریخی عصر ما لازم دانسته است، در توجیهی مفصل از مسیحیت، فصلی را به "مسیح و زنان" اختصاص دهد. «با پیشرفت کلیسا، کرامت و فعالیت زن نیز توسعه یافت. دوره‌های پس از رسالت آن با نام‌های زن برجسته پر شده است. از هلنا برای همیشه در تاریخ کلیسا با کنستانتین، مونیکا با آگوستین، اوسبیا با گریگوری نیسا، پائولا با جروم، مارسلا با آتاناسیوس همراه است. و شهرها و ایالت های بزرگ مفتخر بوده اند که زنان مقدس را با تاریخ خود شناسایی می کنند: قدیس سیسیلیا، ژنویو، ترزا، الیزابت. ممکن است تردید وجود داشته باشد که آیا هر بخش از تاریخ کلیسایی پس از مریم، «مادر عیسی»، دارای شخصیت‌های زنانه‌تر از آن چیزی است که «جنبش مذهبی قرن هجدهم به نام روش‌گرایی» را ثبت می‌کند. سال‌ها قبل از آن جنبش می‌گذرد. شکل فرقه های متمایز را به خود گرفت. و حتی پس از اینکه وحدت کلیسایی آن تا حدودی شکسته شد، وحدت اخلاقی آن هنوز تا حدود پایان قرن حفظ شد. این ناسازگاری انگلستان را فرا گرفت و احیا کرد و تعداد کمی از وزیران مخالف برجسته پادشاهی را در صفوف روش‌گرایی کالوینیستی قرار داد. این کلیسای مستقر را به طور قابل توجهی تحت تأثیر قرار داد و برخی از بهترین روحانیون خود را با توجه به تمایلات الهیاتی آنها به همکاری با روش کالوینیستی یا آرمینی کشاند. در حالی که عمدتاً به عنوان روش آرمینی یا وسلی، توده عظیمی از جمعیت تحقیر شده را برانگیخت و توسط یک زن - باربارا هک - در حرفه بی‌نظیر خود در میان جمعیت مختلط آمریکا آغاز شد. روش کالوینیستی توسط کنتس هانتینگدون با همکاری وایتفیلد تأسیس شد و بیشتر توسط او کنترل می شد. و برخی از برجسته ترین زنان اشراف آن روز با او همراه بودند. با این حال، متدیسم وسلی افتخار اصلی توسعه فعالیت زنانه در جنبش متدیستی را داشت. نبوغ قانون‌گذاری وسلی، همان‌طور که مکالی تأیید می‌کند، با نبوغ ریشلیو برابری می‌کند، موقعیت‌های مؤثری برای نفوذ و استعداد زنان فراهم کرد. او جلسه دعا، جلسه هفتگی کلاس و جلسه گروه، و آگاپ موراویان و کلیسای باستانی را در سیستم خود معرفی کرد. تعصبات سخت او به عنوان یک کلیسا به سختی می توانست در مشارکت زنان عاقل و مؤمن در این خدمات برگزیده و اجتماعی دخالت کند. نمونه های قابل توجه بسیاری از استعدادهای زنانه در این مواقع مورد توجه او قرار گرفت و او نمی توانست رضایت دهد که چنین استعدادهایی سرکوب یا در دستمال پنهان شوند. دیری نگذشت که او زنان را به عنوان رهبران رسمی طبقات و طبقات زنان منصوب کرد. باندها بنابراین او عاملیت زنان در کلیسا را ​​سازمان داد. توصیه‌های چشمگیر آنها در جلسات دعا، که شامل هر دو جنس می‌شد، عموماً به‌عنوان شواهدی از ابزارهای سودمندی قابل‌توجهی شناخته شد که هدف جدید به‌طور مشروط به آن اعطا شده بود. «سیستم مداری» وزارت، به جوامعی که بیش از یک یا دویست مایل پراکنده بودند، روابط صمیمی داد. همه آنها دو یا سه کشیش مشابه داشتند. تجارت کلیسایی آنها به عنوان یک منافع مشترک انجام می شد. آنها تقریباً به عنوان یک جامعه بودند، به طوری که نه تنها افراد غیر روحانی فعال، بلکه زنان فعال، در هر «قرار موعظه»، عموماً در سراسر مدار شناخته می شدند. بنابراین، دومی، و همچنین اولی، اغلب به دیدارهای مذهبی از جایی به مکان دیگر در مناطق بزرگ کشور می رفتند. برخی از این زنان، مانند مری فلچر، هستر آن راجرز، آن کرازبی، سارا رایان، و گریس موری، در مجامع بزرگ سخنرانی می کردند که به طرز غیر قابل مقاومتی جذب شیوایی متواضعانه خود شده بودند. وسلی در نهایت آنها را نه به عنوان واعظ، بلکه به عنوان الگوی "شاسقان" و "پیامبران" رسولی تشخیص داد. و به ندرت گزارشی ثبت شده از پیامدهای نامطلوب این نوآوری بسیار خارق العاده وجود دارد.»…

Wesleyan Heritage Publications, 1997, 1998.
(В файле 123 с.). "The agency of women in religion has formed some of the most interesting, if not some of the most salient, facts of ecclesiastical history. Mary, Elizabeth, and Anna, historic figures in the scenes of the advent and childhood of the Messiah; Mary and Martha of Bethany, the Magdalene, and Joanna, "the wife of Herod's steward," and "Susanna, and many others which ministered unto "Christ "of their substance;" Phoebe, the Deaconess, of Cenchrea, "a succorer of many and myself also," says Paul; Damaris, his convert in the Areopagus; the four prophetesses, daughters of "Philip the Evangelist" of Cesarea; Lydia, of Thyatira; Priscilla, who, Paul says, had "for my life laid down her own neck," "unto whom not only I give thanks, but also all the Churches of the Gentiles," and in whose house was sustained the infant Church of Rome; Junia, who with her husband was Paul's "fellow-prisoner," and "of note among the apostles;" Tryphena and Tryphosa, "who labored in the Lord," and Persis, "which labored much in the Lord;" Dorcas, and the "elect lady" of St. John, with others, are revealed to us in mere glimpses of the sacred history, but sufficiently to give to the record some of its most genial traits, and to prefigure that effective and exalted position, ecclesiastical and social, which Christianity was about to assign to their sex, and which has had so momentous an influence on European civilization that the greatest historical philosopher of our age has deemed it necessary, in an elaborate vindication of Christianity, to devote a chapter to "Christ and Women." With the development of the Church followed also the development of the dignity and activity of woman. Its post-apostolic periods are studded with illustrious female names; that of Helena is forever associated, in ecclesiastical history, with Constantine, that of Monica with Augustine, Eusebia with Gregory of Nissa, Paula with Jerome, Marcella with Athanasius; and great cities and states have been proud to identify saintly women with their own history: saints Cecilia, Genevieve, Theresa, Elizabeth. It may be doubted whether any section of ecclesiastical history since Mary, "the mother of Jesus," is richer in female characters than that which records the "Religious Movement of the Eighteenth Century called Methodism." Years elapsed before that movement took the form of distinct sects; and even after its ecclesiastical unity was somewhat broken, its moral unity was still maintained down to about the end of the century. It pervaded and revived the nonconformity of England, enlisting in the ranks of Calvinistic Methodism not a few of the leading dissenting ministers of the kingdom. It influenced considerably the Established Church, drawing some of its best clergy into co-operation with Calvinistic or Arminian Methodism, according to their theological predilections; while it roused, chiefly as Arminian or Wesleyan Methodism, the great mass of the degraded population, and was initiated by a woman - Barbara Heck - in its unparalleled career among the mixed population of America. Calvinistic Methodism was founded by the Countess of Huntingdon, in co-operation with Whitefield, and mostly controlled by her; and with her were associated some of the most notable women of the aristocracy of the day. Wesleyan Methodism was, however, to have the chief honor of developing female activity in the Methodistic movement. Wesley's legislative genius, equal, as Macaulay affirms, to that of Richelieu, provided effective occasions for the influence and talents of females. He introduced into his system the stated Prayer-Meeting, the weekly Class-Meeting and Band-Meeting, and the Agape of the Moravians and the ancient Church. His strict prejudices as a Churchman could hardly interfere with the participation of prudent and devout women in these select and social services. Many remarkable examples of female talent came under his attention on these occasions, and he could not consent that such talents should be repressed or hid "in a napkin." It was not long before he appointed women as official leaders of female Classes and Bands. He thus organized the agency of women in the Church. Their impressive exhortations in prayer-meetings, comprising both sexes, became generally recognized as proofs of remarkable means of usefulness with which the new cause was providentially endowed. The "circuit system" of the ministry gave intimate relations to societies scattered over one or two hundred miles; they all had the same two or three pastors; their ecclesiastical business was transacted as a common interest; they were almost as one society, so that not only active laymen but active women, in any one "preaching appointment," were generally known throughout the circuit; the latter, therefore, as well as the former, went often on religious visitations from place to place over large districts of the country. Some of these women, like Mary Fletcher, Hester Ann Rogers, Ann Crosby, Sarah Ryan, and Grace Murray, addressed large assemblies, irresistibly attracted by their modest eloquence. Wesley at last recognized them, not as preachers, but as following the example of the apostolic "Deaconesses" and "Prophetesses." He counseled and regulated their labors, as we shall see; and there is hardly a recorded intimation of any unseemly consequence of this very extraordinary innovation."…