Women After All: Sex, Evolution, and the End of Male Supremacy

برهانی پر جنب و جوش و آگاهانه برای برتری طبیعی زنان از نویسنده تحسین شده بال درهم.

یک ژنتیک انسانی وجود دارد. اتفاقی که به طور شگفت انگیزی رایج است، به دلیل تغییر در یک جفت کلیدی کروموزوم. در شرایط عادی این دو به یک شکل به نظر می رسند، اما در این اختلال یکی بدشکل است و بیش از حد قابل تشخیص نیست. نتیجه کوتاه شدن طول عمر، مرگ و میر بیشتر در تمام سنین، ناتوانی در تولید مثل، ریزش موی زودرس و نقص های مغزی است که منجر به کمبود توجه، بیش فعالی، اختلال سلوک، بیشجنسی، و بیش از حد بسیار زیاد هم به بیرون و هم به سمت خود می شود. پرخاشگری.

به آن مردانگی می گویند.

در زنان بالاخره، ملوین کونر قوس تکامل را دنبال می کند تا روابط بین زن و مرد را توضیح دهد. او با حوصله و شوخ طبعی به بررسی این پرسش گره خورده می پردازد که آیا مردان در سرنوشت بیولوژیکی نژاد بشر ضروری هستند یا خیر. او از نمونه‌های رنگارنگ متعددی از دنیای طبیعی استفاده می‌کند - مانند عادت‌های جفت‌گیری اختاپوس، بیوه سیاه، ماهی‌گیر، و جاکانا - و استدلال می‌کند که مردانگی در انسان برای بقای گونه‌ها به سختی ضروری است.

در نثر مشخصه‌ای طنزآمیز و جذاب، کونر هویت‌های بیولوژیکی متفاوت ما را روشن می‌کند، در حالی که به استثناهای تکان‌دهنده‌ای اشاره می‌کند که شکاف مرد/زن را به چالش می‌کشد. ما با شکارچیانی مانند کسانی که در بوتسوانا هستند ملاقات می‌کنیم که فرهنگشان به زنان جایگاه برجسته‌ای داده است، مادر کارگر را اختراع کرده‌اند و به صدای زنان در اطراف آتش احترام می‌گذارد. تاریخ اخیر بشر این توازن را برهم زده است، زیرا یک جهان متراکم جنگ باعث افزایش تسلط مردانه شد. اما گونه ما در دو قرن گذشته در حال بهبود بوده است و حرکتی غیرقابل توقف به سوی برابری در راه است. این پایان مردان نخواهد بود، بلکه پایان برتری مردان و دنیایی بهتر و عاقلانه تر برای زنان و مردان خواهد بود. زنان بعد از همه تحریک آمیز و کاملاً آگاهانه، مسلماً در بین جنس ها بحث برانگیز خواهد بود.