Wissenschaftliche Forschung als Ausweg im politischen Konflikt?: Qualitätskontrolle von Eisenbahnmaterial in Preußen (1876–1889)

در دهه‌های 1870 و 1880، نمایندگان صنعت آهن و فولاد با ادارات راه‌آهن دولتی درباره چگونگی تعریف، آزمایش و کنترل کیفیت مواد راه‌آهن بحث کردند. هر دو طرف از آزمایشات علمی انتظار پاسخ داشتند. پیتر لاندگرین بحث‌های معاصر را بازسازی می‌کند، اما مهم‌تر از همه تفسیر نتایج آزمون توسط طرف‌های درگیر. توافق در مورد مقادیر حدی برای کیفیت مواد راه آهن ثابت می کند که یک مصالحه است، زیرا مشخصات علمی جایی برای مانور باقی می گذارد. مطالعه موردی تاریخی اولین روزهای الگوی تنظیم ریسک سیاسی را روشن می‌کند که امروزه نیز مرتبط است. ارجاع به مقادیر محدود و تخصص علمی و فنی مرتبط هنوز هم امروزه به عنوان منبع مشروعیت تصمیمات سیاسی عمل می کند.

In den 1870er und 1880er Jahren diskutierten Vertreter der Eisen- und Stahlindustrie mit den staatlichen Eisenbahnverwaltungen, wie man die Qualität von Eisenbahnmaterialien definieren, testen und kontrollieren könne. Antworten erwarteten beide Seiten von wissenschaftlichen Versuchen. Peter Lundgreen rekonstruiert die zeitgenössischen Debatten, vor allem aber die Interpretation der Versuchsergebnisse durch die Konfliktparteien. Die Einigung über Grenzwerte für die Qualität von Eisenbahnmaterialien erweist sich dabei als Kompromiß, da die wissenschaftlichen Vorgaben Platz für Handlungsspielräume ließen. Die historische Fallstudie beleuchtet die frühe Zeit eines bis heute aktuellen Musters politischer Regulierung von Risiken. Die Berufung auf Grenzwerte und die damit verknüpfte wissenschaftlich-technische Expertise dient auch heutzutage als Quelle der Legitimation für politische Entscheidungen.