Wiederkehr und Mehrdeutigkeit: Entwurfswerkzeuge der Architektur

در این مطالعه، Jonis Hartmann تلاش می‌کند تا ابزارهای طراحی را فراتر از قلم و کاغذ به صورت مفهومی معرفی کند. آنها به صورت پیشینی شروع می کنند و از نظر ذهنی طرح را همراهی می کنند. برخلاف "لحظه مبتکرانه" طراحی، آنها قابل انتقال، مبتنی بر قانون و کلامی هستند. نویسنده وجود و ساختار آنها را با استفاده از نمونه های ساخته شده به صورت پدیدار شناختی توضیح می دهد و به استفاده فعال آنها در زمینه هایی مانند ساخت و ساز آگاهانه اقلیمی اشاره می کند. تکرار و ابهام به عنوان ابزار طراحی تأثیر قابل کنترلی بر طراحی و افزایش شایستگی کلی طراحی دارند. آنها در ترجمه یک ایده اولیه مبهم، خلاقانه و در عین حال غیرمعماری به معماری پیچیده، خواندنی و عمومی، قابل یادگیری، کاربردی و ضروری هستند. آنها هنگام طراحی مبتنی بر ارزش های تجربی سیستماتیک هستند و امکان ساخت دستور زبان معماری را فراهم می کنند.

Jonis Hartmann unternimmt in vorliegender Untersuchung den Versuch, Entwurfswerkzeuge jenseits von Stift und Papier begrifflich einzuführen. Sie setzen a priori an und begleiten den Entwurf geistig. Im Gegensatz zum "genialischen Moment" des Entwerfens sind sie übertragbar, regelhaft und verbalisierbar. Der Autor erläutert ihre Existenz und Konstituierung phänomenologisch anhand gebauter Beispiele und weist auf ihren aktiven Einsatz in Bereichen wie bspw. dem klimabewussten Bauen hin. Wiederkehr und Mehrdeutigkeit als Entwurfswerkzeuge wirken steuerbar auf das Entwerfen ein und steigern die insgesamte Entwurfskompetenz. Sie sind erlernbar, anwendbar und essentiell bei der Übersetzung einer zunächst dunklen, kreativen, noch unarchitektonischen Idee in komplexe, lesbare, öffentliche Architektur. Sie basieren auf systematisierten Erfahrungswerten beim Entwerfen und ermöglichen den Aufbau architektonischer Grammatik.