Who Stole the Funny?: A Novel of Hollywood

یک خودی هالیوود از چهار دهه تجربه خود استفاده می کند تا در پشت صحنه تلویزیون کمدی، منظره ای بسیار درخشان و کمدی تند و تند خلق کند.

یک رمان عاشقانه بسیار خوشمزه در مورد ساخت کمدی به نام دوستان شهری من، این غوغای طنز از یک رمان زندگی را در آن سوی لنز تلویزیون به تصویر می کشد، و به طرز خنده داری هالیوود را جدی می گیرد. کلیشه های سراسری

کارگردان برنامه‌ریزی شده برای موفقیت، جی تی بیکر، پس از اینکه کارگردان اولیه آن با اسلحه میخکوبی به سر خود شلیک می‌کند، باید یک کمدی کمدی رو به رشد را به نتیجه برساند. حاشیه نویسی کمدی با اصطلاحات واژگان مفید و روشنگر هالیوود ("کارگردان خلاق: کسی که امیدی به کار دوباره در این شهر ندارد"؛ "عجیب: تاثیرگذار بر سبک لباس پوشیدن، کت و شلوار، گفتار، رفتار و غیره، بنسون با دقت محاسبه شده تا تصوری از اعتبار خلاقانه ایجاد کند. خنجر زدن به مدیران، عوامل و تهیه کنندگان؛ بد دهان همه-دیگران; و بدبین های هاردکور - و تک گویی های درونی مضحک پشت آنها.

A Hollywood insider draws from his four decades of experience to create a scathingly brilliant and caustically comedic bird's-eye view behind the scenes of comedy television.

A wickedly delicious roman-a-clef about the making of a sitcom called My Urban Buddies , this satirical romp of a novel portrays life on the other side of the television lens, hilariously sending up self-serious Hollywood stereotypes across the board.

Programmed-for-success director J. T. Baker has to bring an up-and-coming sitcom to fruition after its initial director shoots himself in the head with a nail gun. Comically annotated with helpful and enlightening Hollywood glossary terms (''Creative-type director: One who has no hope of working in this town again''; ''Eccentric: Affecting a style of dress, coiffure, speech, mannerisms, etc., carefully calculated to give the impression of creative credibility''), Benson creates an exaggerated world of crazy writers; backstabbing executives, agents, and producers; foul-mouthed everyone-elses; and hardcore cynics—and the ridiculous inner monologues behind them.