Who Owns Domestic Abuse?: The Local Politics of a Social Problem

روث ام. مان با آگاهی و حساسیت یک معلم و مشاور، تلاش های جامعه برای ایجاد پناهگاهی برای زنان بدسرپرست در شهرداری کوچک انتاریو را شرح می دهد. در حالی که ادبیات دیگر دیدگاه‌های ظاهراً منسجم گروه‌های ذینفع خاص را در مورد مسئله خشونت خانگی ارائه می‌کند، مان درگیری‌هایی را که واقعاً رخ می‌دهند، و راه‌هایی را که این درگیری‌ها به نتایج ناخواسته دامن می‌زنند، افشا می‌کند. در .Who Owns Domestic Abus? سیاست محلی یک مشکل اجتماعی،. نویسنده شجاعانه وارد بحث سیاسی در مورد تعریف سوء استفاده می شود و بر این واقعیت تأکید می کند که «مالکیت» یک مشکل، داشتن پاسخ های قابل قبول را تضمین نمی کند. مان به جای ترویج پاسخی خاص به چنین مشکلاتی، از روایت های شخصی سوء استفاده می کند تا فضایی برای دیدگاه های گوناگون زنان آزار دیده و مردان آزاردهنده ایجاد کند. او از فعالان و مداخله‌گران می‌خواهد که کمتر بحث کنند و بیشتر گوش دهند.

With the knowledge and sensitivity of a teacher and counsellor, Ruth M. Mann details a community effort to establish a shelter for abused women in a small Ontario municipality. While other literature presents the ostensibly cohesive views of particular interest groups on the issue of domestic violence, Mann exposes the conflicts that actually occur, and the ways these conflicts fuel unintended outcomes. In .Who Owns Domestic Abuse? The Local Politics of a Social Problem,. the author ventures bravely into the politically charged debate over the definition of abuse, and emphasizes the fact that 'owning' a problem does not ensure the possession of viable answers. Rather than promoting a particular response to such problems, Mann uses personal accounts of abuse to make a space for the diverse perspectives of abused women and abusive men. She urges activists and intervenors to argue less and listen more.