دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش: 1st Edition Thus
نویسندگان: MacLeod. John
سری:
ISBN (شابک) : 9781841588582, 9780857905116
ناشر: Birlinn Ltd
سال نشر: 2010
تعداد صفحات: 0
زبان: English
فرمت فایل : MOBI (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 590 کیلوبایت
کلمات کلیدی مربوط به کتاب وقتی صدای زنگ را شنیدم: از دست دادن ایولیر: ایولایر (کشتی)، کشتی های غرق شده -- اسکاتلند -- مینچ شمالی، ملوانان -- اسکاتلند -- لوئیس با جزیره هریس -- مرگ.، کشتی غرق شده.
در صورت تبدیل فایل کتاب When I heard the bell : the loss of the Iolaire به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب وقتی صدای زنگ را شنیدم: از دست دادن ایولیر نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
در 31 دسامبر 1918، ساعاتی از اولین سال نو صلح، صدها نیروی ذخیره نیروی دریایی سلطنتی از جزیره لوئیس قطارهای متوالی را به سمت اسکله در کایل لوچالش ریختند. دریاسالاری آشفته هیچ ترتیبات کافی برای سفر امن آنها به خانه انجام نداده بود. گوشه ها قطع شد، یک قایق بادبانی سالخورده و اخیراً مورد نیاز از استورنووی فرستاده شد، و آن شب HMY Iolaire از کایل لوچالش، به شدت مملو از بار و کمربند نجات برای کمتر از یک سوم تمام مسافران کشتی، حرکت کرد. Iolaire هرگز موفق نشد. در ساعت دو بامداد، در شرایط سیاه و طوفانی، او روی صخرهها تنها چند متر دورتر از ورودی بندر و فقط نیم مایلی از اسکله استورنووی انباشته شد، جایی که دوستان و اقوام انبوه مشتاقانه منتظر بازگشت قهرمانان خود بودند. 205 مرد غرق شدند که 188 نفر از آنها بومی لوئیس و هریس بودند - مردانی که از همه خطرات و خطرات جنگ جهانی اول عبور کرده بودند تا در آستانه درب خانه خود بمیرند، در دهانه بندری که بسیاری خودشان می توانستند به راحتی حرکت کنند. در روزی ارزشمند برای Highlanders برای خانواده، جشن و با هم بودن. از دست دادن کشتی Iolaire همچنان بدترین فاجعه بریتانیا در زمان صلح در دریا از زمان غرق شدن کشتی تایتانیک است. با این حال، فراتر از جزایر غربی، کمتر کسی چیزی را شنیده است که نه تنها یکی از بیرحمانهترین وقایع تاریخ ماست، بلکه یک معمای دریایی خارقالعاده است - داستانی نه تنها از بوروکراتهایی که عجله دارند، بیکفایتی غیرقابل درک نیروی دریایی و تحقیر رسمی و رسمی زندگی Highlanders، اما از قهرمانی فردی، فرارهای شگفت انگیز، حکایت دلخراش و انعطاف پذیری و ایمان مردم قابل توجه. در اولین گزارش انگلیسی و در نودمین سالگرد «کشتی تاریک»، جان مکلئود داستان Iolaire، تعهد حیرتانگیز مردم لوئیس به جنگ علیه قیصر، پایان ناخوشایند آن و نحوه زندگی را بیان میکند. فاجعه به طور مؤثر نابود شد - به عقیده او نقطه عطفی در سرنگونی یک اقتصاد قدیمی بشری که جزیره لوئیس را از یک نسل کامل محروم کرد.
On 31 December 1918, hours from the first New Year of peace, hundreds of Royal Naval Reservists from the Isle of Lewis poured off successive trains onto the quayside at Kyle of Lochalsh. A chaotic Admiralty had made no adequate arrangements for their safe journey home. Corners were cut, an elderly and recently requisitioned steam-yacht was sent from Stornoway, and that evening HMY Iolaire sailed from Kyle of Lochalsh, grossly overloaded and with life-belts for less than a third of all on board. The Iolaire never made it. At two in the morning, in pitch-black and stormy conditions, she piled onto rocks only yards from the harbour entrance and just half a mile from Stornoway pier, where thronged friends and relatives eagerly awaited the return of their heroes. 205 men drowned, 188 of them natives of Lewis and Harris—men who had come through all the alarms and dangers of the First World War only to die on their own doorstep, at the mouth of a harbour many could themselves have navigated with ease, on a day precious to Highlanders for family, celebration and togetherness. The loss of the Iolaire remains the worst peacetime British disaster at sea since the sinking of the Titanic. Yet, beyond the Western Isles, few have ever heard of what is not only one of the cruellest events in our history but an extraordinary maritime mystery—a tale not only of bureaucrats in a hurry, unfathomable Naval incompetence and abiding, official contempt for the lives of Highlanders, but of individual heroism, astonishing escapes, heart-rending anecdote and the resilience and faith of a remarkable people. In the first English account and on the ninetieth anniversary of the 'dark ship', John MacLeod tells the story of the Iolaire, the astonishing commitment of the people of Lewis to the war against the Kaiser, its sickening end, and the way of life the disaster effectively destroyed—a tipping-point, he argues, in the overthrow of an old human economy and which deprived the Isle of Lewis of an entire generation