What the Rabbis Said: The Public Discourse of 19th Century American Rabbis

آنچه خاخام ها گفتند جنبه نسبتاً ناشناخته ای از تاریخ اجتماعی غنی یهودیان آمریکایی در قرن نوزدهم را بررسی می کند. بر اساس منابعی که تاکنون عمدتاً مورد غفلت قرار گرفته‌اند، خطبه‌ها و دیگر اظهارات عمومی خاخام‌ها، اعم از سنت‌گرایان و اصلاح‌طلبان، را در مورد موضوعاتی که قبل از سال 1900 جامعه یهودی را درگیر کرده بودند، ردیابی می‌کند.

به خواننده یادآوری می‌کند که کوهن با پیچیدگی ها و تنوعی که جماعات مذهبی در آمریکای قرن نوزدهم را مشخص می کرد، بینشی در مورد نگرانی های اصلی رهبران مذهبی و غیر مذهبی ها ارائه می دهد - فرهنگ پذیری کامل در جامعه آمریکایی، مدرن سازی سنت مذهبی یهودی، و اصرار بر برابری شناخته شده. از یک اقلیت غیر مسیحی او همچنین در مورد تحول فرقه گرایی با شکاف بین سنت گرایی و اصلاحات، تهدید یهودی ستیزی، خاستگاه صهیونیسم آمریکایی و گفتگوی بین ادیان بحث می کند. این کتاب با فصلی در مورد حرفه ای سازی خاخام ها و میراثی که به قرن بعد به ارث گذاشته شده است به پایان می رسد. در مورد همه آن مسائل کلیدی، خاخام ها به صورت جداگانه یا در مناظره با خاخام های دیگر صحبت کردند. از شواهد ارائه شده، خاخام جماعت به عنوان یک پیشگام، رهبر یک جماعت، و همچنین سخنگوی یهودیان در جامعه بزرگتر ظاهر می شود که از همتایان اروپایی خود استقلال می یابد و برای حفظ ایمان و میراث یهود تلاش می کند. در یک محیط ناآشنا.

What the Rabbis Said examines a relatively unexplored facet of the rich social history of nineteenth-century American Jews. Based on sources that have heretofore been largely neglected, it traces the sermons and other public statements of rabbis, both Traditionalists and Reformers, on a host of matters that engaged the Jewish community before 1900.

Reminding the reader of the complexities and diversity that characterized the religious congregations in nineteenth-century America, Cohen offers insight into the primary concerns of both the religious leaders and the laity—full acculturation to American society, modernization of the Jewish religious tradition, and insistence on the recognized equality of a non-Christian minority. She also discusses the evolution of denominationalism with the split between Traditionalism and Reform, the threat of antisemitism, the origins of American Zionism, and interreligious dialogue. The book concludes with a chapter on the professionalization of the rabbinate and the legacy bequeathed to the next century. On all those key issues rabbis spoke out individually or in debates with other rabbis. From the evidence presented, the congregational rabbi emerges as a pioneer, the leader of a congregation, as well as spokesman for the Jews in the larger society, forging an independence from his European counterparts, and laboring for the preservation of the Jewish faith and heritage in an unfamiliar environment.