Welfare and Efficiency in Public Economics

Hans-Werner Sinn، مونیخ، آلمان غربی این کتاب شامل 15 مقاله است که در کنفرانسی در Neresheim، آلمان غربی، در ژوئن 1986 ارائه شده است. مقالات توسط داوران ناشناس انتخاب شده اند و اکثر آنها از زمان ارائه بازنگری های اساسی شده اند. . موضوع رایج سنجش رفاه، هم از منظر کارایی و هم از منظر برابری است. برای بسیاری از اقتصاددانان، رفاه مفهومی پراکنده، دلبخواه و مبهم است. مقالات گردآوری شده در این کتاب نشان می دهد که این دیدگاه موجه نیست. اگرچه فراتر از همه شک نیست، نظریه رفاه امروز واضح و روشن است و مفاهیم اندازه گیری نسبتاً ساده ای را ارائه می دهد. حتی اعدادی را ارائه می کند که مزیت یا ضرر جامعه را از گزینه های سیاستی خاص در واحدهای پولی می سنجد. سیاستمداران چیزی را دریافت می کنند که به طور شهودی می توانند بفهمند و با آن بحث کنند، و لازم نیست بترسند که همه اینها متافیزیک یا نتیجه قضاوت های ارزشی شخصی دانشمند است. برخی از اقتصاددانان، که من آنها را متعلق به مکتب "همه چیز بهینه است" طبقه بندی می کنم، ادعا می کنند که ارائه اقدامات رفاهی عددی برای سیاستمداران اضافی یا حتی خطرناک است. جهان همانطور است که هست و هر تلاشی برای ارائه توصیه های سیاسی فقط می تواند اوضاع را بدتر کند. من با این دیدگاه موافق نیستم. سیاست های خوب و بد وجود دارد، اما تشخیص آنها ممکن است آسان نباشد. نقشی برای مشاوره با سیاستمداران وجود دارد، دکتر

Hans-Werner Sinn, Munich, West Germany This book contains 15 papers presented at a conference in Neresheim, West Ger­ many, in June 1986. The articles were selected by anonymous referees and most of them have undergone substantial revisions since their presentation. The common topic is measurement of welfare, both from efficiency and from equity perspectives. For many economists, welfare is a diffuse, arbitrary and am­ biguous concept. The papers collected in this book show that this view is not justified. Though not beyond all doubt, welfare theory today is crisp and clear, offering fairly straightforward measuring concepts. It even comes up with numbers that measure society's advantage or disadvantage from specific policy options in monetary units. Politicians get something they can intuitively understand and argue with, and they do not have to be afraid that all this is metaphysics or the result of the scientist's personal value judgements. Some economists, whom I would classify as belonging to the "everything is optimal" school, would claim that providing politicians with numerical welfare measures is superfluous or even dangerous. The world is as it is, and any attempt to give policy advice can only make things worse. I do not share this view. There are good policies and there are bad ones, but it may not be easy to distinguish between them. There is a role for consulting politicians, Dr.