We Are All Whalers: The Plight of Whales and Our Responsibility

یک دامپزشک و دانشمند دریایی با بیان تجربیات خود در مراقبت از نهنگ‌های در معرض خطر، نشان می‌دهد که همه ما می‌توانیم در نجات این حیوانات در خطر سهیم باشیم.

تصویر بیشتر ما از نهنگ ها شامل زوبین و ضربه های عمدی داریم. با این حال، خوردن غذاهای دریایی صید تجاری منجر به درهم‌تنیدگی نهنگ‌ها و مرگ آهسته در طناب و تور می‌شود، و مسیرهای جهانی کشتیرانی که کالاهای در دسترس را برای ما به ارمغان می‌آورند، اغلب منجر به مرگ در اثر برخورد می‌شوند. مایکل جی مور، دانشمند دریایی و دامپزشک، معتقد است که ما - همه ما - نهنگ‌باز هستیم. اما ما مجبور نیستیم چنین باشیم.

با تکیه بر بیش از چهل سال کار میدانی با کوهان دار، خلبان، باله، و به ویژه نهنگ های راست اقیانوس اطلس شمالی - گونه ای که جمعیت آن از سال 2017 تا کنون بیش از 20 درصد کاهش یافته است—مور ما را با خود می برد در حالی که کالبد شکافی نهنگ ها را بر روی حیواناتی که در سواحل سرگردان شده اند انجام می دهد، در تحقیقات مستقل خود در کنار نهنگ ها با استفاده از هارپون های انفجاری، و در حالی که نهنگ های مجروح را برای رساندن داروهای آرام بخش دنبال می کند. وضعیت اسفناک نهنگ ها وضعیتی پیچیده، گیج کننده و آزاردهنده است. ما از قوانین حفاظتی موجود اما ضعیف اجرا شده و تلاش‌های همیشگی (و اغلب ناموفق) برای ایجاد تعادل بین فشار برای سود ماهیگیری در مقابل حفاظت از گونه‌های در حال انقراض که تصادفاً صید شده‌اند، یاد می‌گیریم.

اما. با وجود این چالش ها، داستان مور داستانی خوش بینانه است. او به ما نشان می‌دهد که چگونه فناوری‌های ماهیگیری بدون طناب و ردیابی صوتی مهاجرت نهنگ‌ها تفاوت چشمگیری ایجاد می‌کنند. و او با امید به آینده نگاه می کند زیرا درک رو به رشد ما از این موجودات خارق العاده انگیزه قوی تری را برای تغییر ایجاد می کند.

برای اطلاعات بیشتر در مورد کتاب و تحقیقات مور، لطفاً به < او مراجعه کنید. /span>صفحه وب در موسسه اقیانوس شناسی Woods Hole.<. /a>

Relating his experiences caring for endangered whales, a veterinarian and marine scientist shows we can all share in the salvation of these imperiled animals.

The image most of us have of whalers includes harpoons and intentional trauma. Yet eating commercially caught seafood leads to whales’ entanglement and slow death in rope and nets, and the global shipping routes that bring us readily available goods often lead to death by collision. We—all of us—are whalers, marine scientist and veterinarian Michael J. Moore contends. But we do not have to be.

Drawing on over forty years of fieldwork with humpback, pilot, fin, and, in particular, North Atlantic right whales—a species whose population has declined more than 20 percent since 2017—Moore takes us with him as he performs whale necropsies on animals stranded on beaches, in his independent research alongside whalers using explosive harpoons, and as he tracks injured whales to deliver sedatives. The whales’ plight is a complex, confounding, and disturbing one. We learn of existing but poorly enforced conservation laws and of perennial (and often failed) efforts to balance the push for fisheries profit versus the protection of endangered species caught by accident.

But despite these challenges, Moore’s tale is an optimistic one. He shows us how technologies for ropeless fishing and the acoustic tracking of whale migrations make a dramatic difference. And he looks ahead with hope as our growing understanding of these extraordinary creatures fuels an ever-stronger drive for change.

For more information on Moore’s book and research, please visit his webpage at the Woods Hole Oceanographic Institution.