Virginia Woolf and the Problem of the Subject: Feminine Writing in the Major Novels

این مطالعه کلاسیک نشان می‌دهد که تجربی‌ترین نوشته‌های وولف با فرار از تعهد اجتماعی به مدرنیسم محرمانه فاصله دارد. در واقع، بهتر است آن را به‌عنوان براندازی فمینیستی عمیق‌ترین اصول رسمی نظم اجتماعی مردسالارانه ببینیم: همان تعاریف روایت، نوشتار و موضوع.

در یک سری خوانش ظریف از پنج رمان مهم - اتاق جیکوب، خانم دالووی، به فانوس دریایی، اورلاندو< /b> و امواج - ماکیکو مینو-پینکنی که از نزدیک توسط نظریه روانکاوی آگاه است، وولف را به عنوان یک فمینیست متعهد معرفی می کند که سیاست به عنوان جنبه ای از آزمایش او با زبان و فرم ظاهر شد.

This classic study shows that Woolf's most experimental writing is far from being a flight from social commitment into arcane modernism. Indeed, it is best seen as a feminist subversion of the deepest formal principles of a patriarchal social order: the very definitions of narrative, writing and the subject.

In a series of subtle readings of five major novels - Jacob's Room, Mrs Dalloway, To the Lighthouse, Orlando and The Waves - closely informed by psychoanalytic theory, Makiko Minow-Pinkney presents Woolf as a committed feminist whose politics emerged as an aspect of her experimentation with language and form.