Violence and Belief in Late Antiquity: Militant Devotion in Christianity and Islam

توماس سیزگوریچ در خشونت و اعتقاد به دوران باستان متاخر به دنبال این است که بفهمد چرا و چگونه ابراز خشونت آمیز از خودگذشتگی مذهبی در بین قرن های چهارم و نهم برای خود فهمی جوامع مسیحی و مسلمان مرکزیت یافته است. . سیزگوریچ استدلال می کند که پرورش شهادت خشونت آمیز به عنوان راهی به سوی تقدس به هیچ وجه مخصوص اسلام نبود. بلکه از ماتریسی که مسیحیان اواخر دوران باستان در جای خود قرار داده بودند پدید آمد. سیزگوریچ با توجه دقیق به نقش حافظه و روایت در شکل‌گیری منهای فردی و جمعی، حوضچه مشترکی از اشکال روایی متاخر باستان را شناسایی می‌کند که هر دو جامعه مسیحی و مسلمان از آن استفاده کرده‌اند.

در فرآیند یادآوری. سیزگوریچ توضیح می دهد که در گذشته، جوامع مسیحی و مسلمان به طور یکسان تکرارهای مفصلی از مسیحیت یا اسلام می کردند که از هر ایماندار می خواست که تمایل به تحمل یا اعمال خشونت از طرف خدا داشته باشد و از این طریق تقواهای محلی ستیزه جوی ایجاد کردند که مدعی بودند مسیحیت واحد "واقعی" را نمایندگی می کردند. یا تنها شکل "ناب" اسلام. این جوامع ستیزه جو از یک سیستم مشترک از نشانه ها، نمادها و داستان ها استفاده می کردند، داستان هایی که در آن مؤمنان پاکی خود را در تضاد با قدرت های امپراتوری جهان نشان می دادند.

In Violence and Belief in Late Antiquity, Thomas Sizgorich seeks to understand why and how violent expressions of religious devotion became central to the self-understandings of both Christian and Muslim communities between the fourth and ninth centuries. Sizgorich argues that the cultivation of violent martyrdom as a path to holiness was in no way particular to Islam; rather, it emerged from a matrix put into place by the Christians of late antiquity. Paying close attention to the role of memory and narrative in the formation of individual and communal selves, Sizgorich identifies a common pool of late ancient narrative forms upon which both Christian and Muslim communities drew.

In the process of recollecting the past, Sizgorich explains, Christian and Muslim communities alike elaborated iterations of Christianity or Islam that demanded of each believer a willingness to endure or inflict violence on God's behalf and thereby created militant local pieties that claimed to represent the one "real" Christianity or the only "pure" form of Islam. These militant communities used a shared system of signs, symbols, and stories, stories in which the faithful manifested their purity in conflict with the imperial powers of the world.