دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Michael Z. Newman
سری:
ISBN (شابک) : 0231169515, 9780231169516
ناشر: Columbia University Press
سال نشر: 2014
تعداد صفحات: 0
زبان: English
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 5 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Video Revolutions: On the History of a Medium به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب انقلاب های ویدیویی: در تاریخ یک محیط نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
از روزگار اولیه تلویزیون، ویدئو بخشی ضروری از فرهنگ، جامعه و صنایع رسانه تصویر متحرک بوده است. در طول دههها، این رسانه هنری آوانگارد، ابزار مصرفی با تکنولوژی بالا، قالبی برای تماشای فیلم در خانه، نیرویی برای دموکراسی، و ابزار نهایی و همهجانبه برای مستندسازی واقعیت بوده است. در قرن بیست و یکم، ویدئو نامی است که ما برای انواع تصاویر متحرک می گذاریم. ما آن را به عنوان یک رسانه سازگار می شناسیم که پل آنالوگ و دیجیتال، آماتور و حرفه ای، پخش و ضبط، تلویزیون و سینما، فرهنگ هنری و تجاری، و رسانه های قدیمی و شبکه های دیجیتال جدید است.
در این تاریخ، مایکل زی نیومن ویدئو را به عنوان وسیله ای برای تغییر ارزش و مشروعیت در رابطه با رسانه ها و فناوری های دیگر، به ویژه فیلم و تلویزیون، معرفی می کند. ویدیو کمابیش معتبر یا هنری نسبت به فیلمها یا تلویزیون، کم و بیش دموکراتیک و مشارکتگرایانه تصور میشود که کم و بیش قادر به ثبت واقعیت است. لفاظی های تکنو اتوپیایی بارها ویدئو را به عنوان یک رسانه انقلابی معرفی کرده است که نوید حل مشکلات گذشته و حال را می دهد - اغلب همان مشکلات مرتبط با تلویزیون و جامعه شکل گرفته توسط آن - و ارائه آینده ای بهتر. ویدیو همچنین بهخصوص بهعنوان تهدیدی برای فیلمها و فرهنگ آنها، بهطور منفیتر دیده میشود. این مطالعه ویدئو را هدف این امیدها و ترسها میداند و رویکردی برای اندیشیدن به مفهوم رسانه از نظر وضعیت فرهنگی ایجاد میکند.
Since the days of early television, video has been an indispensable part of culture, society, and moving-image media industries. Over the decades, it has been an avant-garde artistic medium, a high-tech consumer gadget, a format for watching movies at home, a force for democracy, and the ultimate, ubiquitous means of documenting reality. In the twenty-first century, video is the name we give all kinds of moving images. We know it as an adaptable medium that bridges analog and digital, amateur and professional, broadcasting and recording, television and cinema, art and commercial culture, and old media and new digital networks.
In this history, Michael Z. Newman casts video as a medium of shifting value and legitimacy in relation to other media and technologies, particularly film and television. Video has been imagined as more or less authentic or artistic than movies or television, as more or less democratic and participatory, as more or less capable of capturing the real. Techno-utopian rhetoric has repeatedly represented video as a revolutionary medium, promising to solve the problems of the past and the present -- often the very problems associated with television and the society shaped by it -- and to deliver a better future. Video has also been seen more negatively, particularly as a threat to movies and their culture. This study considers video as an object of these hopes and fears and builds an approach to thinking about the concept of the medium in terms of cultural status.