دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
دانلود کتاب Vida de san Millán
دانلود کتاب زندگی سنت میلان
مشخصات کتاب
Vida de san Millán
ویرایش:
نویسندگان: Braulio de Zaragoza
سری:
ناشر:
سال نشر: 1999
تعداد صفحات: 0
زبان: Spanish
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 55 کیلوبایت
قیمت کتاب (تومان) : 42,000
کلمات کلیدی مربوط به کتاب زندگی سنت میلان: افشاگری
در صورت تبدیل فایل کتاب Vida de san Millán به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب زندگی سنت میلان نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
توضیحاتی در مورد کتاب زندگی سنت میلان
برائولیو دو ساراگوزا (حدود 590-651) اسقف این شهر و یکی از معرفان توسعه فرهنگی قابل توجه پادشاهی تولدو، که به طور معمول اسپانیا ویزیگوتی نامیده می شود، بود. 44 نامه محفوظ در Epistolario او (32 نامه نوشته شده توسط برائولیو، بقیه خطاب به او) رابطه او را با معلمش ایزیدورو دو سویا (با ارجاعات جالب در تهیه ریشه‌شناسی و مداخله او در آن)، یوجنیو دو تولدو نشان می‌دهد. ، همچنین شاگرد و جانشین او در اسقف نشین تاجون، فروکتوزو د براگا، پاپ هونوریو، و پادشاهان چینداسوینتو و رسیوینتو... اکنون، «شهرت برائولیو در حال حاضر بر اساس نامه های اوست. این شهرت اخیر و محدود به عالم علم است. او برای قرن‌ها بیشتر به خاطر زندگی سنت امیلیان شهرت داشت. او خود مطمئن بود که این کار می تواند او را از مجازات در جهان دیگر نجات دهد: او به نقل از Juvenco، در مقدمه زندگی، hoc etenim forsan me subtrahet igni، می نویسد Hoc opus. در سال 574، حدود ده سال قبل از تولد برائولیو، در منطقه کوهستانی کاستیا لا ویجا، در منطقه لاریوخا، درگذشت، زاهد مقدسی که زندگی او را فقط به لطف زندگینامه برائولیو برای ما می‌دانیم.» (سی. لینچ و پی. گالیندو. سان برائولیو اسقف ساراگوسا (631-651). زندگی و آثار او.) «اسپانیا ویزیگوتیک یک موضوع تاریخی جذاب است، اما در عین حال برای مورخ ناامیدکننده است. از یک سو، هیسپانو- ویزیگوت‌ها طیف وسیعی از اسناد را در مورد قوانین و قوانین کلیسایی خود به جای گذاشته‌اند، اما از سوی دیگر، نوع روایت و مطالب دیپلماتیکی که به ما تاریخ‌دانان کمک می‌کند تا درک کنیم که قوانین و قوانین آشتی‌جویانه چقدر است. در عمل بسیار کمیاب است. به ویژه، برای اسپانیای قرن هفتم، شواهد مستند فراوانی وجود ندارد، و دقیقاً این بسیار ناامیدکننده است، زیرا ما نشانه هایی داریم که بر اساس آن، در آن زمان، سیستم اسپانیایی-ویزیگوتیک از یک سیستم اجتماعی، فرهنگی و مذهبی قابل توجهی برخوردار بود. وضعیت. آنچه که ما می‌خواهیم بدانیم، مهمتر از همه، این است که آن سیستم در سطح محلی چگونه عمل می‌کند و چگونه با نخبگان محلی تعامل می‌کند، زیرا همه این‌ها در واقع می‌توانند به ما نشان دهند که اسپانیا ویزیگوتیک واقعاً چگونه بوده است. اما آنچه ما از قرن هفتم داریم، فهرست مختصری از متون هاگیوگرافیک است که از پنج اثر اصلی تشکیل شده است. این مطالب در دست یک بازجوی ماهر ممکن است حداقل به برخی از سؤالات ما در مورد ماهیت جهانی که آن را تولید کرده پاسخ دهد. برای درک کامل متون خود، باید آنها را در معرض تحلیلی از ژانر فرهنگی و بافت تاریخی قرار دهیم."
توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی
Braulio de Zaragoza (c. 590-651) fue obispo de esta ciudad y uno de los referentes del considerable desarrollo cultural del reino de Toledo, la convencionalmente llamada España visigoda. Las 44 cartas conservadas en su Epistolario (32 escritas por Braulio, las otras a él dirigidas) nos muestran la relación con su maestro Isidoro de Sevilla (con interesantes referencias sobre la confección de las Etimologías, y su intervención en ella), Eugenio de Toledo, su también discípulo y sucesor en la diócesis Tajón, Fructuoso de Braga, el papa Honorio, y los reyes Chindasvinto y Recesvinto… Ahora bien, «la fama de Braulio actualmente está cimentada en sus cartas; es una fama reciente y limitada al mundo de los eruditos. Durante muchos siglos fue mucho más conocido por su Vida de San Emiliano. Él mismo confiaba en que esta obra pudiera salvarle de ser castigado en el otro mundo: Hoc opus, escribe citando a Juvenco, en el prefacio de la Vida, hoc etenim forsan me subtrahet igni. En el año 574, unos diez años antes del nacimiento de Braulio, murió en la región montañosa de Castilla la Vieja, en la región de la Rioja, el santo ermitaño cuya vida nos es conocida tan sólo gracias a la biografía de Braulio.» (C. Lynch y P. Galindo. San Braulio obispo de Zaragoza (631-651). Su vida y sus obras.) «La España visigoda es una materia histórica fascinante, pero al mismo tiempo frustrante para el historiador. Por un lado, los hispanovisigodos nos han dejado un amplio elenco documental en sus leyes y en los cánones conciliares eclesiásticos pero, por otro lado, el tipo de material narrativo y diplomático que nos ayudaría a los historiadores para comprender cómo la ley y la legislación conciliar eran puestas en práctica es muy escaso. En particular, para la España del siglo VII no abunda la evidencia documental, y precisamente esto es muy frustrante, por cuanto sí disponemos de indicios según los cuales en esa época el sistema hispanovisigodo disfrutaba de una enjundiosa situación social, cultural y religiosa. Lo que nos gustaría conocer, sobre todo, es cómo ese sistema operaba en el nivel local y cómo interactuó con las élites locales, puesto que todo ello podría contarnos, en efecto, cómo era en realidad la España visigoda. Lo que sí tenemos del siglo VII, sin embargo, es un breve elenco de textos hagiográficos, consistente en cinco obras principales. En las manos de un interrogador hábil este material puede dar respuesta al menos a alguna de nuestras preguntas sobre la naturaleza del mundo que lo produjo. A fin de comprender nuestros textos en su integridad, debemos someterlos a un análisis tanto del género cultural como del contexto histórico.»
