Victory without Violence: The First Ten Years of the St. Louis Committee of Racial Equality (CORE), 1947-1957

پیروزی بدون خشونت داستان گروه کوچک و یکپارچه ای از سنت لوئیزان است که از سال 1947 تا 1957 کمپین های مداومی را انجام دادند که یکی از اولین اقدامات در کشور برای پایان دادن به جدایی نژادی بود. در اماکن عمومی کمیته برابری نژادی سنت لوئیس (CORE) با هدایت اصول گاندی برای اقدام مستقیم خشونت آمیز، مذاکرات، تظاهرات و تحصن ها را برای تضمین حقوق کامل ساکنان آفریقایی آمریکایی در سنت لوئیس انجام داد.

کتاب با مروری بر بی عدالتی نژادی پس از جنگ جهانی دوم در ایالات متحده و سنت لوئیس آغاز می شود. پس از بازگویی پیدایش سنت لوئیس CORE، نویسندگان به وضوح فعالیت‌های پیشخوان ناهار، کافه تریا، و رستوران‌ها را بیان می‌کنند و موفقیت چشمگیر CORE را در جلب مالکان، مدیران و کارکنان خدماتی که در ابتدا متخاصم بودند، نشان می‌دهند. بررسی دقیق کمپین شانزده ماهه آن در فروشگاه بزرگ سنت لوئیس، Stix, Baer & Fuller، پایداری بیمار گروه ها را نشان می دهد. نمایش کیمبرو و داگن پس از تصویب یک فرمان مسکن عمومی در سال 1961، هدف CORE برای دسترسی برابر در سرتاسر شهر سنت لوئیس محقق شد.

در گزارش‌های صحنه برگرفته از خبرنامه‌های CORE (1951-1955) و خاطرات اعضا در سراسر متن ظاهر می شود. در فصل پایانی، نویسندگان اثرات ماندگار تجربه CORE را بر زندگی اعضای آن ردیابی می‌کنند. پیروزی بدون خشونت یک دهه مبهم در تاریخ حقوق مدنی سنت لوئیس را روشن می کند.

Victory without Violence is the story of a small, integrated group of St. Louisans who carried out sustained campaigns from 1947 to 1957 that were among the earliest in the nation to end racial segregation in public accommodations. Guided by Gandhian principles of nonviolent direct action, the St. Louis Committee of Racial Equality (CORE) conducted negotiations, demonstrations, and sit-ins to secure full rights for the African American residents of St. Louis.

The book opens with an overview of post-World War II racial injustice in the United States and in St. Louis. After recounting the genesis of St. Louis CORE, the writers vividly relate activities at lunch counters, cafeterias, and restaurants, demonstrating CORE's remarkable success in winning over initially hostile owners, manager, and service employees. A detailed review of its sixteen-month campaign at a major St. Louis department store, Stix, Baer & Fuller, illustrates the groups' patient persistence. Kimbrough and Dagen show after the passage of a public accommodations ordinance in 1961, CORE's goal of equal access was realized throughout the city of St. Louis.

On the scene reports drawn from CORE newsletters (1951-1955) and reminiscences by members appear throughout the text. In a closing chapter, the authors trace the lasting effects of the CORE experience on the lives of its members. Victory without Violence casts light on a previously obscured decade in St. Louis civil rights history.