Victorian CSI

نسخه اول اصول پزشکی قانونی ویلیام آ گای در آغاز سلطنت ویکتوریا منتشر شد. نسخه نهایی، که این انتخاب ها از آن مشتق شده اند، در پایان منتشر شد، تنها چند سال پس از وحشت وایت چاپل که علم در حال ظهور را به خط مقدم آگاهی عمومی سوق داد. با در دست داشتن این راهنما، یک کارآگاه می‌تواند تشخیص دهد که قربانی خفه شده، غرق شده، مورد اصابت گلوله، ضربات چاقو یا صاعقه قرار گرفته است، خود به خود سوخته، منجمد شده یا به دلیل گرسنگی تمام شده است - یا همانطور که راهنما هشدار می‌دهد، نمرده است. به هیچ وجه، اما به سادگی در حالت "انیمیشن معلق". پیشنهادها شامل بررسی چهره متوفی برای «ابراز مقاومت خشمگین»، نشانه واضح قتل، و مطالعه رفتار نزدیکترین و عزیزترین فرد در موارد مشکوک به «مسمومیت مخفی» است. با نقوش چوبی اصیل، مطالعات موردی و یادداشت هایی در مورد شناسایی جسد و قدم زدن در صحنه جرم، عاشقان جنایت را مجذوب خود می کند...

The first edition of William A Guy's Principles of Forensic Medicine was published at the start of Victoria's reign; the final edition, from which these selections derive, was published towards the end, just a few years after the Whitechapel horrors has pushed the emerging science to the forefront of the public's consciousness. With this guide in hand, a detective could tell whether the victim had suffocated, drowned, been shot, stabbed, or struck by lightning, spontaneously combusted, frozen to death or expired due to starvation - or, as the guide warns, was not dead at all, but simply in a state of 'suspended animation'. Suggestions include examining the face of the deceased for an 'expression of angry resistance', a clear indication of murder, and studying the demeanour of the nearesst and dearest in cases of suspected 'secret poisoning'. With original woodcuts, case studies and notes on identifying the corpse and walking the crime scene, it will fascinate lovers of crime...