Victims of the Environment: Loss from Natural Hazards in the United States, 1970–1980

تحقیق گزارش شده در این مجلد برای ارائه برآوردی از میزان خسارات و صدمات ناشی از خطرات طبیعی خاص وارد شده به خانوارها در ایالات متحده طراحی شده است. علاوه بر این، منابع کمکی را که به خانوارها ارائه می شود و میزان تفاوت بین خانوارها در دریافت کمک گزارش می دهد. این جلد آخرین قسمت از یک سری تک نگاری است که از برنامه تحقیقاتی مؤسسه جستجوی اجتماعی و جمعیتی (SADRI) در مورد تأثیرات رویدادهای مخاطره طبیعی در ایالات متحده ناشی می شود. جلد اول مجموعه ما (رایت، روسی، رایت، و وبر-بردین، 1979) در مورد اثرات بلندمدت مخاطرات طبیعی بر جمعیت و ذخایر مسکن محله‌ها و جوامع گزارش می‌دهد. جلد دوم (روسی و همکاران، 1982) حمایت از سیاست های کاهش خطر موجود در میان نخبگان سیاسی محلی و ایالتی را در نمونه ای از ایالت ها و جوامع محلی در ایالات متحده ارزیابی کرد. یافته های اصلی این دو تک نگاری را می توان به شرح زیر خلاصه کرد. اولاً، اثرات دوربرد (تا 10 سال پس از وقوع) رویدادهای مخاطره طبیعی طبیعی حداقل است: به نظر می‌رسد جوامع محلی و محله‌هایی که تحت تأثیر سیل، گردباد یا طوفان قرار گرفته‌اند، از نظر الگوی رشد جمعیت و مسکن تفاوتی ندارند. دوره 1960 تا 1970 نسبت به جوامع مشابهی که آسیبی ندیده بودند. ظاهراً، منابع خانوار و جامعه به علاوه کمک های خارجی معمولاً برای بازگرداندن مناطق آسیب دیده به الگوهای رشد طبیعی کافی بود.

The research reported in this volume was designed to provide estimates of the extent of damages and injuries from certain natu­ ral hazards inflicted on households in the United States. In addi­ tion, it reports on sources of aid proffered to households and the extent to which there are differences among households in the receipt of help. This volume represents the latest installment in a series of monographs stemming from the Social and Demographic Re­ search Institute's (SADRI) program of research on the effects of natural hazard events in the United States. The first volume in our series (Wright, Rossi, Wright, & Weber-Burdin, 1979) reported on the long-range effects of natural hazards on the population and housing stocks of neighborhoods and communities. The second volume (Rossi et aI. , 1982) assessed the support for hazard mitiga­ tion policies existing among local and state political elites in a sample of states and local communities in the United States. The main findings of these two monographs can be summarized as follows. First, long-range effects (up to 10 years postevent) of nat­ ural hazard events are minimal: Local communities and neighbor­ hoods that have been impacted by floods, tornadoes, or hurricanes appear to be no different in their population and housing growth patterns over the period 1960 to 1970 than comparable commu­ nities that went unscathed. Apparently, household and communi­ ty resources plus outside aid were sufficient ordinarily to restore impacted areas to normal growth patterns.