Victim Healing and Truth Commissions: Transforming Pain Through Voice in the Solomon Islands and Timor-Leste

​این کتاب قصد دارد با ارائه بینشی در مورد اینکه چگونه کمیسیون های حقیقت ممکن است برای قربانیان خشونت جمعی مفید باشد، بر اساس داده های جمع آوری شده در تیمور-لست و جزایر سلیمان، به مجموعه رو به رشد ادبیات عدالت انتقالی کمک کند. این مطالعه با تکیه بر ادبیات در زمینه‌های روان‌شناسی قربانی، عدالت رویه‌ای و عدالت انتقالی، با معمایی هدایت می‌شود که چرا حقیقت‌گویی در محیط‌های پس از درگیری هم مفید و هم مضر برای قربانیان خشونت جمعی است. مطالعات موجود طیفی از مزایای مثبت و پیامدهای منفی حقیقت گویی را برای قربانیان شناسایی کرده است. با این حال، دلایلی که چرا برخی از قربانیان پس از شرکت در فرآیندهای کمیسیون حقیقت پس از درگیری احساس شفا را تجربه نمی کنند، همچنان نامشخص است. از این رو، برای پرداختن به بخشی از این معمای پیچیده، این کتاب در پی آن است تا با بررسی این سوال، روشن کند که چگونه گفتن حقیقت ممکن است برای قربانیان مفید باشد: چه مسیرهایی از حقیقت گویی به شفای قربانی در محیط های پس از درگیری منجر می شود؟ این کتاب با تکیه بر این گزاره که داشتن صدا - یکی از مؤلفه‌های کلیدی عدالت رویه‌ای - می‌تواند به افراد برای غلبه بر ناتوانی و به حاشیه راندن قربانی‌سازی کمک کند، صدا را به‌عنوان مکانیزمی علّی مورد بررسی قرار می‌دهد که می‌تواند مسیرهایی را به سوی شفا در جلسات عمومی کمیسیون حقیقت ایجاد کند. مطالعات تجربی و مقایسه‌ای که بررسی می‌کنند چگونه حقیقت‌گویی به شفای قربانیان در محیط‌های پس از درگیری کمک می‌کند، در زمینه عدالت انتقالی کمیاب هستند. این کتاب شروع به پر کردن یک شکاف مهم در بدنه ادبیات موجود می کند. از نقطه نظر عملی، با افزایش درک چگونگی ارتقای شفای کمیسیون‌های حقیقت، یافته‌ها و استدلال‌های موجود در این جلد، بینشی را در مورد چگونگی بهبود طراحی فرآیندهای عدالت انتقالی در آینده برای پاسخگویی بهتر به نیازهای قربانیان خشونت جمعی ارائه می‌کند. .

​This book intends to contribute to the growing body of transitional justice literature by providing insight into how truth commissions may be beneficial to victims of mass violence, based on data collected in Timor-Leste and on the Solomon Islands. Drawing on literature in the fields of victim psychology, procedural justice, and transitional justice, this study is guided by the puzzle of why truth-telling in post-conflict settings has been found to be both helpful and harmful to victims of mass violence. Existing studies have identified a range of positive benefits and negative consequences of truth-telling for victims; however, the reasons why some victims experience a sense of healing while others do not after participating in post-conflict truth commission processes continues to remain unclear. Hence, to address one piece of this complex puzzle, this book seeks to begin clarifying how truth-telling may be beneficial for victims by investigating the question: What pathways lead from truth-telling to victim healing in post-conflict settings? Building on the proposition that having voice—a key component of procedural justice—can help individuals to overcome the disempowerment and marginalisation of victimisation, this book investigates voice­ as a causal mechanism that can create pathways toward healing within truth commission public hearings. Comparative, empirical studies that investigate how truth-telling contributes to victim healing in post-conflict settings are scarce in the field of transitional justice. This book begins to fill an important gap in the existing body of literature. From a practical standpoint, by enhancing understanding of how truth commissions can promote healing, the findings and arguments in this volume provide insight into how the design of transitional justice processes may be improved in the future to better respond to the needs of victims of mass violence.