Viajar en el tiempo

شروع از ماشین زمان، اثر H.G. ولز، جیمز گلیک نظریه‌ها و داستان‌های مختلفی را که میل انسان به سفر در زمان را برانگیخته است، افشا می‌کند. او برای این کار به انواع منابع در زمینه های فیزیک، فلسفه، ادبیات، سینما، طنز، سریال های تلویزیونی... به این ترتیب در بازتاب های سفر در زمان < ​​/i> جیمز کلرک رجوع می کند. ماکسول با بورخس، پروست با فلیکس کلاین، هرمان وینکوفسکی با سایبپانک ویلیام گیبسون، لایب نیتس با فاستر والاس، آسیموف با سن آگوستین، کورت گودل با دکتر. چه کسی، یا پیر لاپلاس با ماجراهای Ci-Fi مجموعه تلویزیونی داستان های شگفت انگیز یا بازگشت به آینده.

Partiendo de La máquina del tiempo, de H.G. Wells, James Gleick expone las distintas teorías y relatos que ha ido suscitando el anhelo humano de viajar en el tiempo. Para ello acude a todo tipo de fuentes en los ámbitos de la física, la filosofía, la literatura, el cine, los cómics, las series de televisión... De esta manera, en las reflexiones de Viajar en el tiempo conviven James Clerk Maxwell con Borges, Proust con Felix Klein, Hermann Winkowski con el cybepunk de William Gibson, Leibniz con Foster Wallace, Asimov con San Agustín, Kurt Gödel con Dr. Who, o Pierre Laplace con las aventuras Ci-Fi de la serie de televisión Cuentos asombrosos (Amazing Stories) o Regreso al futuro.